این روزها بسیاری از شبکه‌ها و برنامه‌های اجتماعی میزبان این خبر هستند که «سرطان یک بیماری نیست.»
در ادامه متن هم طبق معمول صحبت از دست‌های پشت پرده و صنایعی است که نمی‌خواهند این حقیقت به گوش دیگران برسدو لذا خود – و طبیعتا خواننده مطلب_ را مسئول اطلاع‌رسانی به دیگران می‌دانند که این بیماری با ویتامین B17 قابل درمان است و ...
اما واقعیت چیست؟
این ماده در فرم طبیعی‌اش با نام آمیگدالین شناخته می شود، از این ماده laetrile بدست میاد که هنوز به عنوان یک ویتامین شناخته نشده است.
( ویتامینهای گروه B شامل تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، اسید پانتوتنیک (B5)، پیریدوکسین (B6)، بیوتین (B7)، فولات (B9) و کوبالامین (B12) می باشند. )
آمیگدالین با فرمول C20H27NO11 یک گلیکوزید می باشد که در حالت طبیعی در هسته زرد آلود، بادام و مقدار کمتری در هسته گیلاس سیاه و سیب یافت شده.
در اواخر قرن نوزدهم – حدود 150 سال پیش- از این ماده به عنوان درمان طبیعی سرطان استفاده می‌شود. استفاده مستمر از این ماده غذایی ناسالم و سمی بودن این ماده غذایی را به اثبات رساند.
مطالعات نشان داده، این ماده هیچ تاثیری در بهبود سرطان ندارد، و حتی به علت ترکیب با بعضی آنزیم ها در دهان تولید سیناید می کند که بسیار خطرناک و کشنده می باشد.
در دهه 50 میلادی يك تركيب به ظاهر غير سمي براي نگهداري گوشت درست شد و بعدا به عنوان يك داروي ضد سرطان با نام laetrile به بازار عرضه شد.
ماده laetrile به شارلاتان معروف می باشد. 0
در سال 1972 مرکز سرطان مموریال اسلون–کترینگ بعد از انجام آزمایشاتی با قاطعیت ناکارآمدی laetrile را اعلام کرد.
در سال 2011 بررسی انجام شده در بنیاد همیاری کوکران اعلام کرد، هیچ داده بالینی از اثر مفید laetrile و آمیگدالین پشتیبانی نمی کند. عوارض جانبی استفاده از laetrile و آمیگدالین به ویژه پس از استفاده از راه دهان خطر قابل توجهی دارد و باعث مسمویت می شود. ریسک استفاده از laetrile و آمیگدالین به وضوح منفی می باشد.
توجه داشته باشید که laetrile دارای اثراتی مانند سردرد، سرگیجه، تهوع و عوارض جدی مانند فشار خون پایین، آسیب‌های کبدی و عصبی و کما و مرگ است که دقیقا مانند عوارض مسمویت با سیانید می‌باشد. مصرف دهانی laetrile نسبت به مصرف تزریقی آن عوارض بیشتری دارد.
داستان اصلی ایجاد امیدواری به درمان در بیماران و ترغیب به خرید مکمل‌ها از سوی شرکت‌هایی است که بازارهای فروش را در آمریکا و اروپا از دست داده‌اند.
این شرکت‌ها کشورها و مناطقی که سطح دانش و یا نظارت پایین است را به عنوان بازار هدف انتخاب می‌کنند و با ایجاد تبلیغاتی از این دست زمینه را برای فروش محصولات شان فراهم می‌آورند.
اما جنبه بسیار بدتر این پیام‌ها ایجاد امید و کم‌نتیجه کردن درمان است.
خواندن این دسته متن‌ها امیدها و آرزوهای زیادی را در دل بیماران مبتلا به سرطان و خانواده‌های‌شان ایجاد می‌کند و بی‌اثر بودنشان تاثیر به مراتب مخرب‌تر از خود بیماری بر روان‌شان می‌گذارد.
https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/bvitamins.html
