<
سادهترین و کوتاهترین پاسخ به این سئوال «بله» است! بیخوابی مطلق میتواند موجب مرگ شود اما آنچه همچنان ناشناخته است چگونگی و چرایی این مسئله است. اما پیش از این که به عواقب تجربی و فرضی بیخوابی مطلق بپردازیم، بهتر است کمی به اثرات مهلک بدخوابی مزمن بپردازیم که اثرات آن هم میتوانند در مواردی مرگبار باشند. مشکلات ناشی از بدخوابی در کوتاهمدت به خوبی ثبت شده و عبارتند از تضعیف قوای ذهنی و جسمی، ضعف حافظه، کاهش هشیاری و افزایش خطر آسیب دیدگی در اثر سوانح و حوادث. اگر پیش آمده باشد در طول امتحاناتتان تمام شب را به جای خواب به درس خواندن گذرانده باشید، حتماً بعضی از این علایم را تجربه کردهاید.
طی یکی از گستردهترین آزمایشاتی که تا کنون در زمینهی خواب صورت گرفته، تستهای عملکرد ذهنی و جسمی گروهی از افراد که ۱۴ شب متوالی تنها ۶ ساعت خوابیده بودند با کسانی که دو شب کامل را به بیخوابی مطلق گذرانده بودند به یک اندازه ضعیف بود. اما ثابت شده است که بدخوابی در درازمدت میتواند قلب، ریهها، کلیهها، اشتها، متابولیسم و وزن، سیستم ایمنی، حساسیت به درد، زمان عکسالعمل، حالات عصبی و فعالیتهای مغزی را تحت تاثیر قرار دهد و همچنین یکی از دلایل افسردگی و بعضاً اعتیاد نیز به شمار میرود. علاوه بر همهی اینها بیخوابی به عنوان یکی از اصلیترین فاکتورهای بروز چاقی مفرط، دیابت، بیماریهای قلبی عروقی و برخی انواع سرطان نیز شناخته شده است.
بیشتر ما شبانه به هفت تا هشت ساعت خواب احتیاج داریم اما خیلیها به دلیل مشغلهی زیاد به اندازهی کافی نمیخوابند که بدون شک موجب به خطر افتادن سلامتیشان میشود گرچه این خطرات و تغییرات آنقدر آرام و تدریجی است که افراد معمولاً حتی متوجه بروز آنها نمیشوند. اما برگردیم به بحث بیخوابی مطلق و این که آیا میتواند موجب مرگ افراد و حیوانات شود یا نه. پاسخ این سئوال مثبت است گرچه تا کنون موردی وجود نداشته که کسی به صورت عمدی تا حد مرگ به خود بیخوابی داده باشد و تلاشهایی هم که برای ثبت رکورد بیخوابی صورت گرفته بین ۱۱ تا ۱۹ روز متفاوت است. اما برخی بیماریها یا صدمات مغزی هستند که باعث میشوند مغز توانایی خوابیدن را از دست بدهد که طول عمر این دسته بیماران بین ۷ تا ۳۶ ماه تخمین زده میشود. موشها و دیگر حیوانات آزمایشگاهی بسیاری هم طی آزمایشهای بررسی اثرات بیخوابی بر مغزشان جان خود را بین ۲ تا ۳ هفته از دست میدهند.