درد میوفاسیال و تکنیک آزادسازی آن Myofascial Realese
تعریف:
سندرم درد میوفاسیال عبارت است ازدرد مزمن ماهیچهای که در ارتباط با نقاط ماشهای است. نقاط ماشهای میوفاسیال، نواحی حساسی هستند که ممکن است در اثر آسیبهای ماهیچهای، فعالیتهای بیش از اندازه و انقباضهای پیوسته یا طولانی مدت ایجاد گردند. در ابتدا درد در همان محل گزارش میشود، ولی ممکن است باعث درد ارجاعی گردد.
در این سندرم، یک ماهیچه یا گروهی از ماهیچهها درگیر میشوند، ولی در فیبرومیالژی بسیاری ازگروههای ماهیچهای در نواحی مختلف بدن دچار مشکل میگردند. اگرچه درد میوفاسیال و فیبرومیالژی یک اختلال سایکوسوماتیک(روان تنی) محسوب نمیشود، اما اضطراب و فشارهای ذهنی در تشدید علایم موثر هستند.
علائم:
درد میوفاسیال در نقاط خاصی از بدن رخ می دهد ولی چون هر ماهیچه و یا فاسیایی می تواند مبتلا شود، منجر به علائم مختلفی در نقاط مختلف بدن شود. در این حالت درد عضله مداوم و عمیق است و بسته به موقعیت، میزان درد می تواند از احساس ناراحتی خفیف تا درد بسیار شدید بروز کند. ممکن است نقاط گره مانندی در زیر پوست مشاهده و یا احساس شود. این درد به خودی خود و یا حتی با اقداماتی مانند استفاده از یخ، گرما و استراحت برطرف نمیشود.
ارتباط سندرم درد فاسیال با فیبرومیالژیا
برخی از علائم سندرم درد فاسیال با فیبرومیالژی مشابه است مانند تحریک پذیری یا حساسیت فوق العاده در نقاط درگیر بدن. بیمار ممکن است به هر دو بیماری مبتلا باشد. در فیبرومیالژی درد مزمن و تحریک پذیری در سطح وسیعی از بدن مشاهده می شود ولی در سندرم میوفاسیال ممکن است در در نقاط مختلفی احساس شود ولی این نقاط محدود به نقاط ماشه ای و درد ارجاعی می باشد.
دلایل ابتلاء:
علت دقیق سندرم درد میوفاسیال مشخص نیست. بعضی از بیماریهای سیستمیک مانند بیماری بافت همبند می تواند باعث سندرم میوفاسیال شود.
وضعیت نامناسب بدن در هنگام نشستن و ایستادن و ناراحتی های روانی می تواند باعث تحریک تشدید سندرم میوفاسیال شود.
درمان:
ماساژدرمانی با استفاده از تکنیکهای فشار بر نقاط ماشه ای می تواند بر کاهش درد در کوتاه مدت موثر باشد. فیزیوتراپی از طریق کشش ملایم و ورزش باعث بهبود دامنه حرکتی و هماهنگی حرکات می شود و با برطرف کردن نقاط ماشه ای می توان تقویت عضلات را شروع نمود. داروهای مورد استفاده در درمان سندرم میوفاسیال شامل سه گروه می شود: الف- داروهای ضد افسردگی ب- داروهای ضدصرع مانند پریگابالین ج- داروهای مسکن عضله مانند باکلوفن.
تکنیکهای آزادسازی میوفاسیال:
آزادسازی میوفاسیال یک درمان بافت نرم است که در درمان بی حرکتی عضلات و درد بکار میرود. این تکنیک شامل دو نوع مستقیم و غیر مستقیم است. نوع مستقیم با فشار بر بافت میوفاسیال درگیر است. در این روش بافت آنقدر تحت فشار مستقیم قرار میگیرد تا آزادسازی صورت گیرد. روش مستقیم گاهی عمل بر روی بافت عمیق خوانده میشود. درمانگرها در این روش از پنجه، آرنج و یا سایر وسایل برای کشش تدریجی فاسیایی استفاده میکنند. در این حالت تغییر ساختار میوفاسیال با کشش یا افزایش طول فاسیال هدف تکنیک درمانی است.
در مقابل در تکنیک غیر مستقیم هدف با استفاده از یک کشش یکنواخت ملایم (در خد چند گرم) به فاسیا کمک میشود تا از حالت پیچیدگی خارج شود و به نوبه خود بافت معیوب را هدایت کند تا در مسیر حداقل مقاومت قرار گیرد تا آزادسازی صورت گیرد. در حقیقت فاسیا تمام اندامهای بدن را می پوشاند. فاسیا و عضلات قابل تفکیک نمی باشند.
@physiolife