110
سال 2009 تاکنون، خانمی 32 ساله به نام «شانیا ایسوم» از نوعی بیماری پوستی عجیب و غریب رنج میبرده است: رشد ناخن از فولیکولهای مو روی پوست بدنش!
به گزارش اودی سنترال، این بیماری که همچون رمز و رازی برای پزشکان معالج او به نظر میرسد، حتی پس از گذشت پنج سال، هیچ ایده تازهای را برای درمان یا دلیل روی دادنش به ذهن پزشکان متبادر نکرده است. به گفته آنها، شانیا که در مرکز پزشکی جان هاپکینز، در بالتیمور، بستری شده تنها کسی در جهان است که به چنین بیماری عجیب و غریبی مبتلا شده است.
شانیا زمانی که دانشجوی حقوق در دانشگاه ممفیس بود ناگهان درگیر یک حمله شدید آسم میشود. او را به اتاق اورژانس میبرند و در آنجا دوز زیادی از استروئید به وی تجویز میشود.
بلافاصله پس از آن در پی واکنش شدید ناشی از حساسیت به استروئید، پوستش شروع به خارشی غیر قابل کنترل و مهار میکند و معالجهکنندگان را وامیدارد بنادریل و داروهای آلرژیک دیگری برای او تجویز کنند.
کتی گری، مادر شانیا میگوید: پس از شروع خارش غیر قابل کنترل، سیاهیهایی بر پوست او ظاهر شد که نمیدانستیم چیست. ناخنها زمانی طولانی رشد میکردند، بیرون میزدند و به رشد خود ادامه میدادند. آنها سخت و محکم بودند. کمی بعد پاهایش نیز به ورقهای سیاه تبدیل شد؛ انگار که او را از خانهای آتش گرفته بیرون آورده باشند!
شانیا بدون عصا نمیتواند راه برود، مجبور است در فواصل زمانی اندک ناخنهایی را که روی پوستش ظاهر میشود و رشد میکند بگیرد و سرش را با تیغ بتراشد. او از کلاه گیس استفاده میکند و هیچکس نمیتواند به او نزدیک شود و او را لمس کند چون ممکن است در اثر اصابت با ناخنهای او آسیب ببیند.
پزشکان آزمایشهای گوناگونی بر روی او انجام دادهاند تا دریابند چه چیزی باعث فعالیت 12 برابری رویش ناخن از سلولهای پوست شانیا به جای فولیکولهای مو میشود اما هنوز و با وجود انجام برنامههای فشرده درمانی به راه حلی دست نیافتهاند که این زن را از شر بیماری مرموز، عجیب و غریب و ناراحت کنندهاش راحت کند.
به گزارش اودی سنترال، این بیماری که همچون رمز و رازی برای پزشکان معالج او به نظر میرسد، حتی پس از گذشت پنج سال، هیچ ایده تازهای را برای درمان یا دلیل روی دادنش به ذهن پزشکان متبادر نکرده است. به گفته آنها، شانیا که در مرکز پزشکی جان هاپکینز، در بالتیمور، بستری شده تنها کسی در جهان است که به چنین بیماری عجیب و غریبی مبتلا شده است.
شانیا زمانی که دانشجوی حقوق در دانشگاه ممفیس بود ناگهان درگیر یک حمله شدید آسم میشود. او را به اتاق اورژانس میبرند و در آنجا دوز زیادی از استروئید به وی تجویز میشود.
بلافاصله پس از آن در پی واکنش شدید ناشی از حساسیت به استروئید، پوستش شروع به خارشی غیر قابل کنترل و مهار میکند و معالجهکنندگان را وامیدارد بنادریل و داروهای آلرژیک دیگری برای او تجویز کنند.
کتی گری، مادر شانیا میگوید: پس از شروع خارش غیر قابل کنترل، سیاهیهایی بر پوست او ظاهر شد که نمیدانستیم چیست. ناخنها زمانی طولانی رشد میکردند، بیرون میزدند و به رشد خود ادامه میدادند. آنها سخت و محکم بودند. کمی بعد پاهایش نیز به ورقهای سیاه تبدیل شد؛ انگار که او را از خانهای آتش گرفته بیرون آورده باشند!
شانیا بدون عصا نمیتواند راه برود، مجبور است در فواصل زمانی اندک ناخنهایی را که روی پوستش ظاهر میشود و رشد میکند بگیرد و سرش را با تیغ بتراشد. او از کلاه گیس استفاده میکند و هیچکس نمیتواند به او نزدیک شود و او را لمس کند چون ممکن است در اثر اصابت با ناخنهای او آسیب ببیند.
پزشکان آزمایشهای گوناگونی بر روی او انجام دادهاند تا دریابند چه چیزی باعث فعالیت 12 برابری رویش ناخن از سلولهای پوست شانیا به جای فولیکولهای مو میشود اما هنوز و با وجود انجام برنامههای فشرده درمانی به راه حلی دست نیافتهاند که این زن را از شر بیماری مرموز، عجیب و غریب و ناراحت کنندهاش راحت کند.