تفکیک فرکانسی در افراد کم شنوا
در یک فرد مبتلا به افت حسی_عصبی تفکیک فرکانسی کاهش یافته است.
افراد با شنوایی نرمال در شدت های بالا نسبت به سطوح پایین تر قدرت تفکیک کمتری دارند.
افراد کم شنوا، مخصوصا آنهایی که افت شدید و عمیق دارند، باید در سطوح بالا گوش کنند.
در نتیجه مشکل جداسازی صداها تا حدی به علت آسیب به حلزون و تا حدی به خاطر نیاز به شنیدن در سطوح بالاست.
اینکه تفکیک فرکانسی ناکافی درک گفتار را تحت تاثیر قرار می دهد هنوز مورد بحث است.
واضح است تفکیک فرکانسی به تدریج کاهش می یابد، چون میزان کم شنوایی افزایش می یابد.
در افت ملایم یا بعضی موارد متوسط قابلیت درک گفتار به علت کاهش حساسیت شنوایی کاهش می یابد.
در افت شدید یا عمیق و بعضی از اشخاص با افت متوسط احتمالا کاهش تفکیک فرکانسی نقش مهمی ایفا می کند.
قابلیت درک گفتار برای این قبیل افراد نسبت به آنچه در کاهش حساسیت شنوایی وجود دارد ضعیف تر است.
گفتار و نویز در یک ناحیه ی فرکانسی یکسان داخل مدار الکترونیکی سمعک با یکدیگر آمیخته می شوند.
هنوز هیچ راهی وجود ندارد که سمعک بتواند با بالا بردن قابلیت فهم آنها را از هم جدا کند.
خیلی از سمعک ها می توانند مشکلات ناشی از کاهش تفکیک فرکانسی را به حداقل برسانند.
در سایت تهران صفیر با انواع سمعک از جمله خرید سمعک ویدکس بیشتر آشنا شوید.
علل کم شنوایی و کاهش تفکیک زمانی
صداهای بلند می توانند صداهای ضعیف تری که بلافاصله که قبل از آنها یا بلافاصله بعد از آنها می آید را بپوشاند.
این اتفاق در افراد مبتلا به افت حسی – عصبی خیلی شدید تر از افراد با شنوایی نرمال است.
این مغایرت در قابل فهم بودن گفتار تاثیر می گذارد.
بسیاری از نویزهای زمینه ی محیط زندگی به سرعت تغییر می کنند (بالا و پایین می روند).
افراد با شنوایی عادی بخش های کوچک اطلاعات را در لحظه ای که نویز زمینه ضعیف تر است برداشت می کنند.
در افراد کم شنوا به ویژه اگر سالمند باشند توانایی شنیدن در طی وقفه در نویز پوششی را از دست می دهند.
توانایی شنیدن صداهای ضعیف در طی وقفه ی کوتاه در پوشش دهنده های شدیدتر به تدریج کاهش می یابد.
سمعک گوش می تواند به میزان کمی در جبران کاهش توانایی تفکیک فرکانسی کمک کند.
در تراکم سریع هرگاه صدا ضعیف باشد بهره به سرعت افزایش می یابد و هرگاه صدا بلند شود به سرعت کاهش می یابد.
صداهای ضعیف تر را در حضور صدای بلندتری که پیش ار آن می آید بیشتر قابل شنیدن می کند.
و این موضوع باعث قابلیت مفهوم بودن جمله را افزایش می دهد.
متاسفانه، نویز زمینه ی ناخواسته ی ضعیف را هم تقویت می کند.
علل کم شنوایی و ترکیبی از مشکلات فوق
هر کدام از علل کم شنوایی (کاهش حساسیت شنوایی و &hellip ممکن است سبب کاهش مفهوم بودن گفتار شود.
ترکیبی از مشکلات ممکن است باعث شود فرد مبتلا به ضایعه ی شنوایی در یک محیط یکسان کمتر از یک فرد با شنوایی نرمال درک کند، حتی وقتی از سمعک استفاده می کند.
فرد کم شنوا نیاز به نسبت سیگنال به نویز (SNR) بیشتری نسبت به فردی با شنوایی نرمال دارد.
به طور متوسط، SNR لازم برای یک سطح مفهوم بودن گفتار افزایش می یابد چون میزان افت حسی – عصبی افزایش می یابد.
میانگین SNR مرتبط با افت ملایم حدود dB 4 و در افت شدید حدود dB 10 تخمین زده شده است.
اگر نویز در دامنه خود به میزان زیادی نوسان کند، شبیه آنچه برای یک گوینده رقابتی اتفاق می افتد، افت SNR در مقایسه با فرد نرمال مشخص تر خواهد بود.