64
محققان دانشگاه نوتردام در جریان یک مطالعه با بررسی داروهای مورد تایید اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا، در صدد پی بردن به این موضوع بودند که چرا بسیاری از این داروهای تاثیری بر سرطان لوزالمعده ندارند.محققان در این مطالعه که در مجله Oncogene منتشر شد، متوجه شدند که جلوگیری از انتشار 'اگزوزوم ها' (exosomes)، نتیجه شیمی درمانی را موثرتر می کند.بدنه تومور سرطان لوزالمعده از حدود 10 درصد سلول های سرطانی و 90 درصد سلول های حمایت کننده ساخته شده است.مشخص شده است که سلول های حمایت کننده به نحوی از روند شیمی درمانی جان سالم به در می برند.ویزکول های میکروسکوپی به نام 'اگزوزوم'، حباب هایی با ماده ژنتیکی هستند که در جریان شیمی درمانی از سلول های حمایت کننده آزاد می شوند؛ اگزوزوم ها به سلول های سرطانی یاد می دهد که چگونه زنده بمانند که در نتیجه به مقاومت تومور در برابر شیمی درمانی منجر می شود.
محققان در این مطالعه متوجه شدند که با ممانعت از آزاد سازی اگزوزوم ها، تبادل اطلاعات میان سلول های سرطانی و سلول های حمایت کننده قطع شد.
آنها استفاده از مسدود کننده های اگزوزوم که سمی نیستند را به عنوان تکمیل کننده رویکردهای شیمی درمانی توصیه کردند.
سرطان لوزالمعده سومین عامل مهم مرگ و میرهای مرتبط با سرطان است و تنها هشت درصد مبتلایان بیش از پنج سال زنده می مانند.
