مطالعات قبلی تاثیر تغذیه، آرامش روانی، محیط زیست و تغییرات هورمونی مادر بر رشد جنین و سلامت نوزاد را بارها تایید کرده اند؛ اما مطالعات اخیر نشان می دهند که سن و سبک زندگی پدر در مولکول هایی تاثیر گذار است که نحوه فعالیت ژن ها را کنترل می کنند. نکته حایز اهمیت این است که این عوامل نه تنها بر فرزند، بلکه چند نسل بعد را تحت تاثیر قرار می دهد.
برای مثال این مطالعه نشان می دهد که ناهنجاری های جنین ناشی از مصرف الکل (FASD) که در جوامع غربی زیاد است، در نوزادانی دیده می شود که پدران معتاد به الکل دارند، در حالی که اغلب مادرانشان الکل مصرف نکرده اند.
در ادامه، نتیجه مطالعات چند سال گذشته در مورد ارتباط سبک زندگی پدر و سن وی، با تغییرات اپی ژنتیک بیان شده است. این مطالعات نتایج آزمایش های انسانی و مدل های حیوانی هستند. بر این اساس:
-رژیم غذایی کنترل شده و سالم پدر در دوران پیش از بلوغ، احتمال مرگ ناشی از بیماری های قلبی را در فرزندان و نوادگان کاهش می دهد.
-چاقی پدر با حجیم شدن سلول های چربی، تغییرات سوخت و ساز، دیابت، چاقی و اضافه وزن و سرطان مغز در فرزندان مرتبط است.
استرس روانی و اجتماعی پدر با ناهنجاری های اجتماعی و استرس فرزندان در ارتباط است.
-مصرف الکل توسط پدر سبب کاهش وزن نوزاد هنگام تولد، کاهش اندازه مغز و اختلال در عملکرد شناختی می شود.
-سن بالای پدر با اسکیزوفرنی، اوتیسم و نقص مادرزادی نوزاد مرتبط است.
برخی افراد بر این باورند که اگر مادر هنگام بارداری تغذیه سالمی داشته باشد و این دوران را با آرامش سپری کند، سلامتی جنین تضمین می شود؛ ولی مطالعات جدید نشان می دهد هرچند این عوامل برای سلامت مادر و جنین الزامیست؛ ولی سبک زندگی پدران هم نقش تعیین کننده ای دارد.
