هر چند سال یک بار، در مورد پیدایش یک ویروس یا باکتري جدید مطالب تاز ه اي می شنویم. پاتوژن هایی که جدیدا توصیف می شوند پاتوژن هاي ظهوري emerging pathogens تلقی می شوند.
پاتوژن هاي خطرناکی که کم کم ناپدید شده اند، به صورت دور ه اي و ناگهانی می توانند تعداد زیادي از افراد را آلوده سازند. این شیوع ها به عنوان بیماري هاي عفونی نوظهور تلقی می شوند. ظهور مجدد این بیماري ها با در نظر گرفتن این که باکتري ها می توانند تقریباً خود را با هر محیطی سازگار کنند، چندان شگفت آور نیست. در صورتی که این باکتري ها بتوانند خود را با دماي سوزان نقاط داغ اعماق اقیانوس ها وفق دهند، پذیرفتن توانایی فرار آنها از داروهاي ضد میکربی چندان دشوار نمی باشد.
برخی از بیماري ها، ظاهراً از هیچ جایی نشأت نگرفته و عامل ایجاد کننده آنها را به عنوان پاتوژن هاي جدید می شناسیم. این پاتوژن ها شامل ویروس جهانی ابولا و لژیونلا پنوموفیلا می باشند. ابولا اولین بار پس از یک شیوع در آمریکا در سال 1976 تشخیص داده شد و به علت شدت بیماري و این که پس از شروع علائم به سرعت به سمت مرگ پیش میرود، مورد توجه زیادي قرارگرفت. در سال 1977 ویروس عامل این بیماري جدا شد و به عنوان یک فیلوویروس دسته بندي گردید. ابولا عامل تب خونریزي دهنده شدید می باشد که بیش از 50 % افراد آلوده را از بین می برد. با این حال، اگر چه خطر مرگ پس از عفونت بسیاربالاست ولی کنترل گسترش ویروس با قرنطینه افراد آلوده بسیار آسان می باشد. بیماري لژیونر یک پنومونی شدید است که اولین بار در 221 نفر که در یک مجمع لژیون آمریکایی در فیلادلفیا شرکت کرده بودند گزارش شد. ارگانیسم عامل این بیماري تا زمانی که به عنوان یک باکتري به نام لژیونلا پنوموفیلا تشخیص داده شود، به صورت یک راز باقی مانده بود. این باکتري در مناطق مرطوب و سرد مانند بخش تراکم کننده سیستم هاي تهویه هوا تکثیر می یابد. عفونت ممکن است زمانی که سیستم تهویه هوا یک آئروسل حاوي باکتري را به خارج منتشر می کند، گسترش یابد. از آنجایی که امروزه خطرات چنین آئروسل هایی مشخص شده است، طراحی بهتر سیستم هاي تهویه هوا و لوله کشی به طور قابل توجهی خطر این بیماري را کاهش می دهد.
