109
محققان رشته مهندسی مواد کشورمان جهت تشخیص سریع سرطان، اقدام به ساخت حسگری زیستی نمودند. به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، محققان رشته مهندسی مواد کشورمان جهت تشخیص سریع سرطان، اقدام به ساخت حسگری زیستی نمودند. این حسگر که از مواد نانوساختار تولید شده است، حساسیت و پایداری بالایی داشته و با هزینه کمی قابل تولید است.یکی از معروف‌ترین ژن‌ها در تحقیقات سرطانی، ژن تومور (TP53) است که رشد تهاجمی چندین نوع سرطان به جهش‌های این ژن نسبت داده می‌شود. بنابراین تشخیص و بررسی توالی ویژه‌ی این ژن می‌تواند برای مشاهده پیشرفت سرطان و درمان بیمار مفید باشد. از این‌رو ساخت یک حسگر زیستی بسیار حساس و توسعه‌ی روش‌های تشخیص سریع DNA برای تشخیص اولیه‌ی سرطان بسیار اهمیت دارد. در میان روش‌های موجود، حسگرهای زیستی الکتروشیمیایی امکان انجام این امر را فراهم می‌کنند.
روش تولید ساده، هزینه‌ی پایین، پاسخ سریع، حساسیت بالا و گستره تشخیص خطی گسترده از ویژگی‌های نانوحسگر زیستی حاصل به شمار می‌رود. همچنین حسگر حاصل از پایداری (14 روز) و قدرت انتخاب خوبی برخوردار بوده و قابلیت تولید مجدد را نیز دارد.
به گفته هانیه فیاض‌فر محقق ارشد این پروژه در ساخت این نانوحسگر زیستی، از رشد الکتروشیمیایی نانوذرات طلا بر روی نانولوله‌های کربنی منظم بهره گرفته شده است. این روش در ساخت حسگرهای زیستی بسیار حساس (ژنو حسگرها) برای تشخیص سریع جهش‌های ژنی و توالی‌های DNA، قابل کاربرد است.
فیاض‌فر نحوه‌ی ساخت حسگر زیستی مورد نظر را به این ترتیب شرح داد: «ابتدا نانولوله‌های کربنی منظم به روش رسوب‌دهی شیمیایی از فاز بخار (CVD) بر روی زیرلایه هادی تانتالیوم تولید شدند. سپس نانوذرات طلا به روش الکتروشیمیایی بر روی این نانولوله‌های کربنی منظم با توزیع و دانسیته یکنواخت و مناسب رسوب داده شدند. در مرحله بعد الکترود اصلاح شده‌ی حاصل به روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) برای مشاهده پدیده‌های هیبریداسیون توالی ویژه‌ی DNA مربوط به ژن سرطان TP53 مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت.
روش تولید ساده، هزینه‌ی پایین، پاسخ سریع، حساسیت بالا و گستره تشخیص خطی گسترده از ویژگی‌های نانوحسگر زیستی حاصل به شمار می‌رود. همچنین حسگر حاصل از پایداری (14 روز) و قدرت انتخاب خوبی برخوردار بوده و قابلیت تولید مجدد را نیز دارد.
به گفته هانیه فیاض‌فر محقق ارشد این پروژه در ساخت این نانوحسگر زیستی، از رشد الکتروشیمیایی نانوذرات طلا بر روی نانولوله‌های کربنی منظم بهره گرفته شده است. این روش در ساخت حسگرهای زیستی بسیار حساس (ژنو حسگرها) برای تشخیص سریع جهش‌های ژنی و توالی‌های DNA، قابل کاربرد است.
فیاض‌فر نحوه‌ی ساخت حسگر زیستی مورد نظر را به این ترتیب شرح داد: «ابتدا نانولوله‌های کربنی منظم به روش رسوب‌دهی شیمیایی از فاز بخار (CVD) بر روی زیرلایه هادی تانتالیوم تولید شدند. سپس نانوذرات طلا به روش الکتروشیمیایی بر روی این نانولوله‌های کربنی منظم با توزیع و دانسیته یکنواخت و مناسب رسوب داده شدند. در مرحله بعد الکترود اصلاح شده‌ی حاصل به روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) برای مشاهده پدیده‌های هیبریداسیون توالی ویژه‌ی DNA مربوط به ژن سرطان TP53 مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت.
