بیماری آلزایمر یک بیماری تحلیل برنده و پیش رونده قوای عقلانی سیستم عصبی مرکزی انسان است. منشا آن ناشناخته بوده و درمان ریشه کن کننده آن نیز فعلا در دسترس نیست. تغییرات متعددی در مغز بیمار رخ می دهد که باعث کوچک شدن مغز و نیز از بین رفتن سلولهای مغزی می گرددو بجای انها لکه های متعددی با اشکال خاصی بنام پلاکهای پیری می نشیند. علامت دیکر بیماری وجود کلافهای ظریف مارپیچی شکل در سلولهای مغزی می باشد که در نهایت سلولهای سالم را از بین می برد. پیشرفت علایم در بیماری آلزایمر: اختلال خفیف شناخت: شکایت از دست رفتن حافظه، عدم تغییر در فعالیتهای زندگی روزمره، عدم وجود شواهد بیماری آلزایمر. بیماری آزایمر خفیف: فراموشی، از دست رفتن حافظه کوتاه مدت، پرسشهای تکراری، از دست رفتن علایقو تفریحات، اختلال فعالیتهای روزمره زندگی. بیماری آلزایمر متوسط: پیشرفت نقص شناختی، علایم اختلال کارکرد اجرایی، تشدید اختلال در فعالیتهای زندکی روزمره، تغییر در مراقبت،ظهور علایم رفتاریو روانی دمانس. بیماری آلزایمر شدید: اضطراب،تغییر الگوی خواب، نیاز به کمک برای پ.شیدن لباس،تغذیه و حمام گرفتن، تثبیت علایم رفتاری و روانی دماتس. بیماری آلزایمر بسیار شدید: بیمار زمین گیر، ساکت(بدون تکلم)،بی اختیار ، از دست رفتن مهارتهای عصبی-روانی اولیه.
