چهار عامل اصلی برای ایجاد پوسیدگی دندانی میکروب‌ها، مواد قندی، زمان و مقاومت شخصی و دندانی هستند.پوسیدگی باعث از بین رفتن بافت سخت دندان که شامل عاج و مینا است، می شود که بر اثر تولید اسید از باکتری های پوسیدگی‌زا ایجاد می شود. البته این باکتریها برای شروع فعالیت نیاز به مواد قندی دارند تا بتوانند اسید تولید کنند.
تنها راه درمان پوسیدگی، درمان قسمت‌های آسیب دیده و جایگزین کردن آن با مواد ترمیمی دندانپزشکی است. همچنین چهار عامل اصلی ایجاد پوسیدگی ، میکروب‌ها، مواد قندی، زمان و مقاومت شخصی و دندانی است که این ۴ عامل در کنار هم سبب ایجاد پوسیدگی می شود.حساسیت دندانی هنگام مصرف مواد شیرین معمولا نشانه پوسیدگی سطحی در دندان است همچنین حساسیت به سرما نیز از دیگر علائم است که اگر این حساسیت بیشتر از ۵ دقیقه ماندگار باشد نشانه درگیری عصب است.
اولاً باید بدانیم که تخریب مینای دندان در یک لحظه و یک روز اتفاق نمی‌افتد و برای حل شدن مینای دندان مدت زمان زیادی لازم است.
پس از خوردن هر وعده غذایی و رسیدن مواد قندی به میکروب‌های پوسیدگی زا، حدود ۵ دقیقه طول می‌کشد تا اسید تولید شده و در طول ۱۰تا ۲۰ دقیقه به حداکثر میزان خود می‌رسد و تقریباً تا یک ساعت در همان وضعیت می‌ماند تا به حالت عادی برگردد.
بنابراین مسواک زدن صبح و شب نمی تواند مانع ایجاد پوسیدگی شود همچنین مدت زمان مسواک زدن هم حائز اهمیت است. مصرف مواد قندی مانند انواع دسر و شکلات همراه غذا در کودکان و یا در میان وعده، دائماً چرخه تولید اسید توسط میکروب های پوسیدگی زا را فعال کرده و سبب تخریب مینای دندان می‌شود. استفاده از دهانشویه‌های فلوراید یا وارنیش فلوراید در مطب نیز در این راستا توصیه می‌شود چرا که این اقدام باعث تقویت مینای دندان در مقابل اسیدها می‌شود و روند پوسیدگی را کند می‌کند.
فیشورسیلنت( شیارپوش) دندان‌های دائمی اهمیت زیادی داردو لازم است از دو سالگی کودکانمان را به دندانپزشک برده و از ۶ سالگی اولین دندان‌های دائمی را فیشورسیلنت کنیم. با مسواک زدن تنها سطوح قابل دسترسی دندان تمیز می‌شود و تمیز کردن بین دندان فقط با نخ دندان امکان پذیر است همچنین استفاده از نخ دندان به هیچ عنوان سبب باز شدن فاصله دندان‌ها نخواهد شد.
