همه کسانی که دندان از دست رفته دارند به شرط دارا بودن اسنخوان کافی و بافت نرم سالم،کاندید جایگذاری ایمپلنت هستند.هرچند حتی در صورت عدم وجود دو فاکتور فوق با انجام جراحی های اصلاحی می‌توان به شرایط مناسب برای گذاشتن ایمپلنت دست پیدا کرد. جایگذاری ایمپلنت در ناحیه بی دندانی مانع تحلیل استخوان فکین می‌شود، جایگذاری ایمپلنت در ناحیه دندان از دست رفته آسیبی به دندانهای مجاور وارد نمی‌کند همچنین در بسیاری موارد جایگزینی دندان یا دندانهای از دست رفته بنا بر تبحر دندانپزشک زیبایی مطلوبتری را تامین می‌کند. جایگزینی دندان از دست رفته با ایمپلنت راحتی و قدرت جویدن بسیار خوبی را به بیمار می‌دهد البته بیماری‌های سیستمیک اتو ایمیون و بیمارانی که تحت شیمی درمانی و پرتودرمانی هستند منع درمان دارند.ایمپیلنت درافراد سیگاری حرفه ای سنگین و بی مبالات نسبت به بهداشت دهان منع دارند.در صورت رعایت اصول جراحی و جایگذاری ایمپلنت و رعایت بهداشت از سوی بیمار هرگز ایمپلنت پس نخواهد زد و درحقیقت درمان ایمپلنت در صورت رعایت اصول، موفقیت آمیزترین درمان دندانپزشکی است.کاشت دندان هیچ عارضه ای به همراه ندارد و فواید و منافع زیادی را نصیب بیمار در کوتاه مدت و دراز مدت می‌کند.در صورت رعایت بهداشت از سوی بیمار و انجام کار ایده آل دندانپزشک ایمپلنت یک درمان مادام العمر است. البته بدیهی است بیماری‌های صعب که منجر به عوارض بافت نرم و استخوان فکین بیمار شوند حیات و طول عمر ایمپلنت را دستخوش تغییر خواهد کرد.
