بالا و پایین رفتن مکرر وزن موجب کاهش روند کاهش وزن می شود.
تكرار رژيم‌هاي گرسنگي و پرخوري‌هاي پي در پي، عامل افزايش وزن مفرط مي‌شود كه انباشتگي چربي‌ها را در هر رفت و برگشتي بیش از پيش مي‌سازند، چرا كه سيستم‌هاي حیاتی بدن انسان در پاسخ به کمبود شدید مواد غذایی مقاومت در برابر كاهش چربي‌ها را آغاز مي‌كنند.
ادامه يافتن تحمل گرسنگي باعث مي‌گردد فرمان‌هاي ژنتيكي مركز كنترل سيري و گرسنگي را به ايجاد ولع خوردن وا دارد تا به هر ترتيبي كه شده فرد ماده قابل خوردني را به چنگ آورد و هم‌زمان با اين تغييرات برنامه، سوخت و ساز بدن را نيز کاهش مي‌دهد تا ذخاير انرژي بدن بیشتر شود.
در اثر بكار افتادن اين مكانيسم حفاظتي قسمتي از عضلات نيز به تحليل می روند تا از يك طرف از مصرف انرژي توسط عضلات كاسته شود و از طرف ديگر از پروتئين‌هاي عضلات مصرف شده، گلوكز مورد نياز مغز ساخته و پرداخته شود.
نتیجه این روند مقاومت بدن در برابر کاهش وزن علیرغم نخوردن غذای زیاد است و همچنین افزایش بیش از پیش چربیهای دور کمر و شکم!!!!
