معمولا ایمپنت‌ها به شکل یک دندان مصنوعی هستند که روی پایه‌ای مارپیچی شکل از جنس تیتانیوم نصب شده‌اند. این پایه تیتانیومی درون فک بیمار نصب و ثابت می‌شود؛ اما پس از مدت کوتاهی لایه‌ای از میکروب‌ها درون این پایه جمع شده و منجر به عفونت می‌شوند. محققان بلژیکی برای حل این مشکل قسمت داخلی پایه دندان را از مواد ضدمیکروب پرکرده و روی آن را با درپوشی از جنس تیتانیوم می‌پوشانند، سپس دندان مصنوعی را روی آن نصب می‌کنند. پس از این که دندان مصنوعی در فک بیمار نصب می‌شود، مواد ضدمیکروب به آرامی از پایه خارج شده و مانع تشکیل لایه میکروبی در محل برخورد پایه دندان و استخوان فک می‌شوند. بدین ترتیب تا زمانی که مواد ضدمیکروب درون پایه دندان به طور کامل از آن خارج شوند، پایه تیتانیومی با استخوان فک بیمار یکپارچه شده و دیگر فضایی برای رشد میکروب‌ها باقی نمی‌ماند.
در آزمایش های اولیه، درون پایه دندان با محلول کلرهگزیدین پر شد. این ماده علاوه بر از بین بردن میکروب‌هایی که معمولا درون دهان و در اطراف ایمپلنت شکل می‌گیرند، میکروب‌هایی نیز را که قبل از ایمپلنت روی دندان مصنوعی وجود داشتند از بین برد.
