معاون اجرایی بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان گفت: عواملی نظیر ژنتیک، پیشینه خانوادگی، سبک زندگی والدین قبل و بعد از تولد کودک و... باعث ابتلای کودکان به دیابت می‌شود.نیما خسروی با اشاره به اینکه عوامل ژنتیکی و پیشینه خانوادگی در ابتلا به این بیماری موثر است، خاطرنشان کرد: گاهی یک سرماخوردگی ساده یا حتی آبله‌مرغان در کودک سبب می‌شود تا تنش ناگهانی روحی در وی ایجاد شود. این موضوع ممکن است سبب خاموش شدن پانکراس(لوزالمعده) در کودک شده و در نتیجه وی دچار دیابت نوع یک شود.
سبک زندگی والدین، قبل و بعد از تولد کودک نیز تاثیرگذار است. با توجه به اینکه این روزها افراد کمتر به فکر سلامتی خود هستند، احتمال به دنیا آمدن کودکان مبتلا به دیابت نیز افزایش یافته است.
معاون اجرایی بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان با اشاره به اینکه در دیابت نوع اول بر خلاف نوع دوم که ممکن است فرد از ابتلا به این بیماری مطلع نشود، ادامه داد: در دیابت نوع اول در کودکان، خانواده با نشانه‌های اولیه‌ای مانند شب ادراری، دل درد ناگهانی و شدید، حالت گنگ و سرگیجه زیاد، باید به مراکز درمانی مراجعه کرده و قند خون او بررسی شود.
خسروی در خصوص بیماری دیابت، اظهار کرد: در بیماری دیابت توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش پیدا می‌کند که میزان قند خون افزایش پیدا کرده و به آن «هایپرگلاسمی» گفته می‌شود.
افزایش قند خون در درازمدت، عوارض میکرواسکولار دیابت را با تخریب رگ‌های بسیار ریز بدن در پی دارد که بعضی از اعضای بدن مانند کلیه، چشم و اعصاب را درگیر می‌کند. همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی رابطه مستقیم دارد که تشخیص سریع بیماری در افراد با ریسک بالا، تاثیرگذار خواهد بود.
معاون اجرایی بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان گفت: ابتلا به دیابت نوع یک در کودکان از سنین اوایل نوزادی شروع شده و تا نوجوانی ممکن است ادامه پیدا کند. در این نوع دیابت، بیمار به دلیل از کار افتادن لوزالمعده و خاموشی ناگهانی پانکراس تا آخر عمر ملزم به تزریق انسولین است تا از دچار شدن به مشکلات جلوگیری کند.
وی در خصوص عوارض دیابت، اظهار کرد: عوارض دیابت در نوع یک همانند نوع دوم است. اما مشکل هایپرگلاسمی یا افت شدید قندخون برای کودکان دیابتی بسیار زیاد و خطرناک است. در صورتی که کودک دیابتی به دلیل افزایش تزریقات انسولین یا موارد دیگر دچار افت شدید قند خون شود، امکان به کما رفتن در کودک وجود دارد.
کودک دیابتی، در شرایطی که دچار هایپرگلاسمی است، امکان وجود عوارض بلندمدت بر روی چشم، کلیه، پوست و اعصاب را دارد که هر زمان کنترل نوسان قندخون از دست برود دچار عوارض می‌شود. همچنین طبیعی است که با افزایش سن و ورود به میانسالی و سالمندی، خطر دیابت در صورت عدم کنترل قند خون به سراغ شخص آید.
وی با اشاره به اینکه کتواسیدوز دیابتی از دیگر عوارض این بیماری است، ادامه داد: این مشکل در شرایطی رخ می‌دهد که میزان گلوکز در خون بیمار چنان زیاد شود که سبب ایجاد مسمومیت شیمیایی در خون شود. در شرایط اولیه حال بیمار رو به وخامت گذاشته و در نهایت عوارض آن می‌تواند تا کما نیز پیش رود.
معاون اجرایی بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان گفت: زمانی که بیمار به دیابت مبتلا می‌شود، چنانچه نوسانات قند خون را کنترل نکند دچار عوارض زودهنگام می‌شود. آسیب‌پذیری کودکان نسبت به بزرگسالان در برابر این بیماری بیشتر است و این بیماری، شرایط روحی و روانی کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
خسروی ادامه داد: اگر در هنگام ابتلای کودک به بیماری دیابت، شرایط روحی و روانی وی وخیم شده و پشتیبانی و آموزش از طرف خانواده صورت نگیرد، کودک اجتماع‌پذیری خود را از دست داده و به انزوا روی می‌آورد. همچنین ممکن است در بزرگسالی نیز عوارض این بیماری زودتر در وی مشاهده شود و بیمار زودتر از پا درآید.
معاون اجرایی بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت ایرانیان در خصوص درمان این بیماری، گفت: آموزش همگانی به خصوص به پدر و مادر کودکان دیابتی، بسیار مهم است ضمن اینکه فرد دیابتی نیز باید آموزش ببیند تا بتواند مسئولیت خود را در درمان این بیماری بپذیرد. همچنین مربیان و معلمان با تهیه شرایط محیطی در مهد کودک و دبستان نقش بسیار مهمی دارند تا کودک دیابتی بتواند ارتباط موثری با محیط اطراف و دیگر کودکان برقرار کند.
شرکت در تشکل‌های سلامت، انجمن‌های دیابت و سازمان‌هایی مانند بنیاد دیابت، شرایطی برای شهروندان مبتلا به دیابت فراهم می‌کند تا آن‌ها در جلسات مشاوره آموزشی، نحوه تزریق انسولین، نحوه جلوگیری از کاهش قند خون و ... به صورت رایگان شرکت کنند. همچنین این جلسات برای دیگر شهروندان نیز تاثیرگذار است تا بتوانند از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرده و نحوه مراقبت از فرد دیابتی را نیز آموزش ببینند.
