انجمن روانشناسان آمریکا اعلام کرد نسل جوان امروزی بسیار بیشتر از همسن و سالان خودشان در دهه‌های قبل دچار استرس هستند. با توجه به اینکه استرس یکی از دلایل اصلی ابتلا به بیماری قند ( نوع دو)، به‌شمار می‌رود، پزشکان می‌گویند که باید از سنین جوانی علایم هشداردهنده این بیماری را شناسایی کرد.

عدم شناسایی درست بیماری در جوانی امر شایعی است و تا وقتی مشکل جدی نشود، جوانان نه به پزشک مراجعه می‌کنند و نه پزشکان علایم برخی بیماری‌ها را در آنها جدی می‌گیرند. در بیمارانی که قند خون بالایی دارند، توانایی تولید انسولین از بین می‌رود یا اینکه بدن آنها در برابر انسولین مقاوم می‌شود و در نتیجه کارایی طبیعی آن از بین می‌رود.

اما علایم هشدار دهنده بیماری قند نوع دو کدام‌اند؟

       پزشکان هفت علامت اصلی را برای این بیماری بر شمرده‌اند که در صورت ادامه‌دار شدن هر کدام از آنها باید درخواست آزمایش برای اندازه‌گیری میزان قند خون را داد.

تکرر ادرار / پر ادراری

       ادرار بیش از اندازه به دلیل این است که کلیه‌ها مجبور به دفع شکر اضافه بدن هستند. کلیه‌ها این شکر اضافه را همراه با مواد مایع از بدن دفع می‌کنند.

تشنگی مدام

       بالا رفتن میزان گلوکز خون و در نتیجه پر ادراری باعث از دست رفتن میزان زیادی از آب بدن می‌شود که فرد را بیش از حد معمول تشنه نگاه می‌دارد. وقتی این دو عامل اول (یعنی پرادراری و همینطور تشنگی دایم) ناگهان با هم ظاهر شوند، حتما باید به پزشک مراجعه کرد.

خستگی بیش از حد

       بدن انرژی لازم را برای حرکت و فعالیت از سوخت و ساز گلوکوز به‌دست می‌آورد. علاوه بر تاثیر کم شدن آب بدن، تمام فعالیت‌های سوخت و ساز بدن تحت تاثیر قرار گرفته و انجام آن کند می‌شود که منجر به بی‌حالی و خستگی مدام فرد مبتلا به بیماری قند می‌شود.

مشکل بینایی

       کم‌آب شدن بدن بر بینایی افراد مبتلا به بیماری قند اثر منفی دارد. این کم‌آبی کلی بدن باعث کم شدن مایع تر کننده لنز چشم شده که به مشکل بینایی و تمرکز می‌انجامد. در موارد شدید، این کم‌آبی باعث پاره شدن مویرگ‌های خونی شبکیه چشم و کوری می‌شود.

طولانی شدن زمان ترمیم زخم‌ها، بریدگی‌ها و عفونت

       اینطور گمان برده می‌شود که بروز عفونت‌های مداوم در بیماران مبتلا به مرض قند، توانایی سیستم دفاعی بدن را و همینطور قدرت دوباره‌سازی سلول‌های زخمی شده را کم می کند. میزان قند خون بالا به سلول‌های بدن استرس تمام وقت وارد می‌کند.

کاهش وزن بدون تغییر در نحوه غذا خوردن یا تحرک و گرسنگی شدید

       جذب قند توسط سلول‌های بدن که به علت مریضی قند کارکردشان مختل شده، باعث می‌شود فرد مبتلا به این بیماری همیشه احساس گرسنگی کند. از سوی دیگر، دفع مدام آب و کالری از بدن باعث می‌شود کالری جذب شده مدت زیادی در بدن باقی نماند. بنابراین افراد مبتلا به بیماری قند همیشه گرسنه‌اند، اما لزوما اضافه وزن ندارند، بلکه با کاهش وزن هم مواجه می‌شوند.

بی‌حسی و مور مور شدن بیش از حد اندام بدن

       از آنجایی که بیماری قند به‌طور مستقیم بر سیستم گردش خون بدن تاثیر دارد، باعث ایجاد آسیب‌های جدی به سیستم عصبی بدن می‌شود. این آسیب‌ها منجر به بی حسی دست‌ها و پاها می‌شود. به همین دلیل است که برخی افراد مبتلا به مریضی قند مجبور به قطع اعضای بدن می‌شوند.