In an evening class at Stanford, the last lecture was on the mind-body connection - the relationship between stress and disease. The speaker (head of psychiatry at Stanford) said, among other things, that one of the best things that a man could do for his health is to be married to a woman, whereas for a woman, one of the best things she could do for her health was to nurture her relationships with her girlfriends.
در یک کلاس بعدازظهر در دانشگاه استنفورد، آخرین سخنرانی در مورد ارتباط ذهن و بدن بود- بررسی ارتباط بین استرس و بیماریها.
سخنران جلسه (رییس دانشکده روانپزشکی در استنفورد) در حین صحبت هایش به این موضوع پرداخت که:
یکی از بهترین کارهایی که یک مرد می تواند برای سلامتی اش انجام دهد، ازدواج کردن با یک زن است!
در حالی که یکی از بهترین کارهایی که یک زن می تواند در این راه انجام دهد، تقویت روابطش با دوستان هم جنس اش است.
Women connect with each other differently and provide support systems that help each other to deal with stress and difficult life experiences. Physically this quality “girlfriend time" helps us to create more serotonin - a neurotransmitter that helps combat depression and can create a general feeling of well being.
زنان به طرز متفاوتی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و یک سیستم حمایتی فراهم می آورند که استرس و دشواری های زندگی را با یکدیگر تقسیم کرده و از شدت آن می کاهند. این کیفیت که به «وقت گذرانی با دوستان مؤنث» تعبیر می شود، در بدن به تولید سروتونین بیشتر کمک می کند؛ نوعی انتقال دهنده عصبی که با افسردگی مقابله می کند و در بدن احساس سرزندگی و نشاط به وجود می آورد.
Women share feelings whereas men often form relationships around activities. They rarely sit down with a buddy and talk about how they feel about certain things or how their personal lives are going. Jobs? Yes. Sports? Yes. Cars? Yes. Fishing, hunting, golf?
Yes. But their feelings? Rarely.
زنان احساسات شان را با یکدیگر در میان می گذارند، در حالی که مردان اغلب، روابطشان را بر مبنای کار و فعالیتشان شکل می دهند. آنها به ندرت با رفقایشان در مورد اینکه راجع به یک مسئله مشخص چه احساسی دارند و یا زندگی خصوصی شان چطور پیش می رود، حرف می زنند.
بله، آنها اغلب در مورد کار، ماشین، ماهیگیری، شکار، گلف (و فوتبال!) حرف می زنند، ولی در مورد احساساتشان؟ بعید است!
Women do it all of the time. We share from our souls with our sisters/mothers, and evidently that is very good for our health. He said that spending time with a friend is just as important to our general health as jogging or working out at a gym.
با زنان اما همیشه چنین کاری میسر است. ما از اعماق روحمان با خواهرانمان و مادرانمان، سهیم می شویم و ظاهرا این کار برای سلامتی ما خیلی مفید است. وقت گذراندن با یک دوست، درست به اندازه پیاده روی و بدنسازی برای سلامت عمومی بدن اهمیت دارد.
There's a tendency to think that when we are "exercising" we are doing something good for our bodies, but when we are hanging out with friends, we are wasting our time and should be more productively engaged —not true. In fact, he said that failure to create and maintain quality personal relationships with other humans is as dangerous to our physical health as smoking!
یک تفکر رایج این است که وقتی ورزش می کنیم داریم فعالیت مفیدی برای سلامتی جسممان انجام می دهیم، اما زمانی را که با دوستانمان صرف می کنیم، وقت تلف کردن به حساب می آوریم و فکر میکنیم که باید آن را به کار مفیدتری اختصاص دهیم؛ این درست نیست. در واقع، نداشتن یا از دست دادن روابط صمیمانه با انسان های دیگر، به اندازه سیگارکشیدن و دخانیات، برای سلامتی بدن خطرناک است!
So every time you hang out to schmooze with a gal pal, just pat yourself on the back and congratulate yourself for doing something good for your health! We are indeed very, very lucky. Sooooo… let's toast to our friendship with our girlfriends.
بنابراین هر زمان که شما با یک دوست مؤنث، در مورد چیزهای بی اهمیت و روزمره زندگی حرف می زنید، بر پشت خود دست نوازشی بکشید و به خودتان تبریک بگویید که کار مفیدی در راستای سلامت جسم و روحتان انجام می دهید!