انشمندان مدعیاند برای درک مشکلات موجود در دوران بارداری، باید تجارب گذشتگان را بررسی کرد. دانشمندان با بررسی چهار نسل از موشها نشان دادهاند اثرات اپیژنتیک موروثی استرس میتواند بر بارداریهای چندین نسل اثر بگذارد. محققان دانشگاه لتبریج کانادا در مطالعه خود به دنبال بررسی این موضوع بودند که چگونه تولدهای زودرس تحت تاثیر استرس قرار میگیرند. تولد زودرس یکی از عوامل اصلی مرگ نوزادان است و میتواند منجر به ظهور مشکلات سلامتی در دورانهای بعدی زندگی شود. دانشمندان طول بارداریها را در موشها مطالعه کردند زیرا در حالت کلی تفاوت اندکی بین این بارداریها وجود دارد.
این محققان نسل اول موشهای موردآزمایش را اواخر بارداریشان در معرض استرس قرار دادند. دو نسل بعدی سپس به دو گروه تقسیم شدند که گروهی استرس داشتند و گروهی نیز فاقد چنین حسی بودند. نتایج نشان داد دختران موشهای استرسی در مقایسه با موشهای غیراسترسی دارای بارداریهای کوتاهتری بودند. همچنین نوههای دختر موشهای استرسی دارای بارداریهای کوتاهتری بودند حتی اگر مادرانشان استرسی نبودند. علاوه بر بارداریهای کوتاهتر، موشهایی که مادربزرگهایشان و مادرانش استرس را تجربه کرده بودند، سطوح گلوکز بیشتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. همچنین، موشهایی که مادربزرگهایشان یا مادرانشان استرس داشتند، وزن کمتری داشتند.
دانشمندان حاضر در این مطالعه نشان دادند استرس در طول نسلها به اندازهای قوی شد که طول بارداری را در موشها کوتاه کرد و ویژگیهای تولد زودرس مختص انسانها را در آنها ایجاد کرد. در واقع، قرارگرفتن در معرض استرس طی دوران بارداری دارای اثری طولانیمدت در طول نسلهاست و این که اثر استرس در هر نسلی شدیدتر شد. محققان معتقدند این تغییرات به دلایل اپیژنتیک یعنی آرایش و بیان ژنها رخ میدهند. به گفته آنها، چنین تغییراتی ناشی از میکرو آر ان ایها است؛ میکروآر ان ایها، مولکولهای آر ان ای غیرکدبندیای هستند که در تنظیم بیان ژن ایفای نقش میکنند. جزئیات این مطالعه در مجله BMC Medicine منتشر شد.