آنفلوانزا عبارت است از یك عفونت تنفسی مسری و شایع كه در اثر یك ویروس ایجاد می شود. مدت زمان شروع علائم از زمان وارد شدن ویروس به بدن 24 تا 48 ساعت است. سه نوع ویروس اصلیآنفلوآنزا آنفلوانزا وجود دارد (A,B,C) ، اما این ویروس‌ها توانایی جهش به انواع گوناگونی را دارند. شیوع ناگهانی انواع مختلف آنفلوانزا تقریباً هر زمستان رخ می دهد و شدت آنها متفاوت است. آنفلوانزا هم در مرد و هم در زن، در تمام سنین به غیر از دوران شیرخوارگی دیده می شود.
علایم شایع:
لرز و تب متوسط تا بالا
دردهای عضلانی، از جمله كمردرد
سرفه، كه معمولاً یا با خلط بسیار كم همراه است یا اصولاً خلطی همراه آن وجود ندارد.
گلودرد
خشونت صدا
آب ریزش از بینی
سردرد
خستگی
علل:
عفونت با ویروس‌های دسته میكسوویروس‌ها. این ویروس‌ها در اثر تماس مستقیم یا غیرمستقیم (مثلاً استفاده از لیوان آلوده) گسترش می یابند.
عوامل افزایش دهنده خطر
استرس
خستگی شدید
تغذیه نامناسب
وجود بیماری اخیر كه موجب كاهش مقاومت بدن شده باشد.
بیماری مزمن، خصوصاً بیماری مزمن قلبی یا ریوی
حاملگی (سه ماه سوم)
افرادی كه در یك محیط نیمه بسته زندگی می كنند.
سركوب ایمنی ناشی از دارو یا بیماری
مكان‌های شلوغ به هنگام بروز همه‌گیری
پیشگیری:
حتی‌المقدور از خطرات ذكر شده در بالا پرهیز كنید.
اگر بالای 65 سال سن دارید یا مبتلا به بیماری مزمن قلبی یا ریوی هستید، سالانه واكسن آنفلوانزا دریافت كنید. این واكسن تنها در برابر 2 یا 3 زیر گونه به خصوص از آنفلوانزای نوع A حفاظت ایجاد می كند.
از تماس غیر ضروری با افرادی كه دچار عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی به هنگام فصل آنفلوانزا (زمستان) هستند خودداری كنید.
استفاده از داروی آمانتادیس برای افراد پرخطر (كه واكسن تزریق نكرده باشند) یا افرادی كه نیازمند اقدامات كنترلی اضافه تری هستند.
عواقب مورد انتظار:
بهبود خود به خودی در عرض 7 تا 10 روز در صورتی كه هیچ عارضه‌ای رخ ندهد.
اگر عارضه‌ای رخ دهد، درمان با آنتی‌بیوتیك معمولاً ضروری است، و بهبود ممكن است 3 تا 6 هفته طول بکشد.
عوارض احتمالی
عفونت‌های باكتریایی از جمله برونشیت یا ذات‌الریه. این عفونت‌ها ممكن است خصوصاً در افرادی كه بیماری مزمن دارند یا افراد بالای 65 سال خطرناك باشد.
درمان
- بررسی‌های آزمایشگاهی، مثل آزمایش خون و كشت خلط ، عكس‌برداری اشعه ایكس از قفسه سینه (تنها در صورت بروز عوارض).
- برای تخفیف گرفتگی بینی، غالباً با آب گرم یا سرد، چای غلیظ یا آب نمك قرقره كنید.
- برای افزایش رطوبت هوا از یك دستگاه بخور خنك استفاده نمایید. رطوبت كمك می كند تا ترشحات ریه رقیق گردد و راحت‌تر تخلیه شود. درون دستگاه بخور خنك دارو نگذارید، زیرا كمكی نمی كند. دستگاه را روزانه تمیز كنید.
- برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران، دستان خود را مرتباً بشویید، خصوصاً پس از فین كردن یا پیش از دست زدن به غذا یا مواد غذایی
- روی عضلاتی كه دچار درد هستند، كمپرس گرم یا صفحه گرم كننده بگذارید.
داروها
برای ناراحتی خفیف می توان از داروهایی مثل استامینوفن، شربت‌های ضد سرفه، افشانه‌ها (اسپری‌های) بینی یا ضد احتقان‌ها (رفع‌كننده گرفتگی بینی) استفاده نمود.
آسپیرین نخورید، زیرا در بعضی از تحقیقات مشخص شده است كه بین مصرف آسپیرین (خصوصاً در كودكان) به هنگام بروز یك بیماری ویروسی و به وجود آمدن "نشانگان رای" ارتباط وجود دارد. نشانگان رای، یك نوع آنسفالیت (التهاب مغزی) است.
می توان از یك دسته داروهای ضد ویروسی در موارد شدید، یا برای كسانی كه در معرض بیشترین خطر بروز عوارض هستند استفاده نمود.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
بهترین درمان برای آنفلوانزا استراحت است. اگر وضعیت سلامت عمومی شما خوب باشد، استراحت كمك می كند تا بدنتان با ویروس به خوبی مبارزه كند.
رژیم غذایی
معمولاً اشتها به هنگام آنفلوانزا كم می شود. شاید در ابتدا فقط اشتها به مایعات داشته باشید و پس از مدتی به وعده‌های غذایی كوچك حاوی مواد نشاسته‌ای بدون ادویه (نان سوخاری، برنج، پوره، غلات پخته شده، سیب زمینی پخته) اشتها پیدا كنید.
روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید (خصوصاً اگر تبتان بالا باشد). نوشیدن بیشتر مایعات مثل آب میوه، چای و نوشیدنی‌های غیر گازدار نیز به رقیق شدن ترشحات كمك می كنند.
در چه شرایطی باید به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یكی از اعضای خانواده‌تان علایم آنفوآنزا را دارید.
- اگر یكی از موارد زیر به هنگام درمان رخ دهند:
افزایش تب یا سرفه ـ وجود خون در خلط ـ گوش درد ـ تنگی نفس یا درد قفسه سینه ـ ترشحات غلیظ از بینی، سینوس‌ها یا گوش‌ها ـ درد سینوس ـ درد یا سفتی گردن
- اگر دچار علائم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
