واريسيها جوراب واريسي بپوشند
واريس به سياهرگهايي گفته ميشود که بهطور غيرطبيعي، پيچ در پيچ شدهاند و قطرشان بيشتر از حد انتظار است. اين اتفاق ميتواند براي سياهرگهاي اطراف اندام تحتاني بيفتد. وقتي سن افراد بالا ميرود، احتمال ابتلا به برخي بيماريها از جمله واريس هم افزايش مييابد.
اين بيماري که نوعي اختلال در دريچه لانه کبوتري پا محسوب ميشود، در برخي از افراد و خانوادهها شيوع بيشتري دارد. يعني وراثت ميتواند در ابتلا به واريس نقش مهمي داشته باشد. البته ايستادنهاي مکرر در دوران جواني هم ميتواند يکي از دلايل ابتلا به واريس در دوران سالمندي باشد. ميتوان پيشبيني کرد امکان ابتلا به واريس در سالمندان عزيزي که در دوران جواني شغلهايي مانند نانوايي، سلماني، پزشکي، پرستاري، دندانپزشکي و حتي معلمي داشتهاند، بيشتر از ديگران است.
اين بيماري با درد در ناحيه پا همراه است و معمولا درد هنگام شب افزايش مييابد. به همين دليل به سالمندان و افراد مبتلا به واريس توصيه ميشود براي کاهش اين درد جورابهاي واريسي بپوشند. البته گاهي سالمندان با پوشيدن جورابهاي واريسي اذيت ميشوند، عرق ميکنند و حتي حساسيت پوستي سراغشان ميآيد. به همين علت نميتوان استفاده از جوراب واريس را به تمام افراد مبتلا به اين بيماري، توصيه كرد. با وجود اين، راهکارهايي هم براي پيشگيري از حساسيت پوستي و تعريق ناشي از پوشيدن جورابهاي واريسي وجود دارد؛ مثلا ميتوان يک جوراب نازک نخي را زير جورابهاي واريسي به پا کرد تا جلوي ابتلا به حساسيت پوستي را بگيرد. ناگفته نماند که پوشيدن جورابهاي واريس فقط به کاهش درد کمک ميکند و علايم ظاهري اين بيماري (مانند بدشکل شدن عروق پا) را از بين نميبرد، بنابراين بيماراني که ميخواهند بدشکلي پاي خود را از بين ببرند، بايد به متخصصان پوست يا عروق مراجعه كنند تا شايد با درمانهاي ليزري، کمي وضعيت ظاهري پاي اين عزيزان بهبود يابد.
ديابتيها جوراب نخي بپوشند
ديابت يکي از بيماريهايي است که بايد هميشه (مخصوصا در دوران سالمندي) به شدت مراقب آن بود و اجازه ابتلا به عوارض ناشي از آن مانند زخم پاي ديابتي را نداد. يکي از اتفاقهايي که معمولا با افزايش سن در اين بيماران رخ ميدهد، کاهش حس لامسه پاست. يعني ممکن است يک سالمند مبتلا به ديابت در اثر پوشيدن کفش نامناسب يا برخورد پاها با اشياء مختلف دچار آسيب شود اما به دليل كاهش حس لامسه پا متوجه زخم و آسيب نشود. به همين دليل پوشيدن جوراب براي تمام سالمندان مبتلا به ديابت، ضروري و الزامي است.
جوراب ديابتي بايد حتما نخي باشد تا امکان تعريق و رشد ميکروبها و قارچها در ناحيه پا و لابهلاي انگشتان آنها به وجود نيايد. سالمندان ديابتي بايد هر شب جورابها و پاهاي خود را بشويند و هميشه جوراب پاکيزه به پا داشته باشند. ضمن اينکه بايد هميشه پا و بين انگشتان خود را خشک و تميز نگه دارند و هر روز تمام قسمتهاي پايشان را از نظر وجود هر نوع زخم يا ضايعهاي بررسي کنند زيرا ممكن است متوجه درد يا حتي سوزش ناشي از آسيب پوست اين ناحيه نشوند.
روماتيسميها جوراب نرم و حولهاي بپوشند
يکي ديگر از بيماريهاي شايع در دوران سالمندي، بيماري روماتيسم است. روماتيسم انواع مختلفي دارد و برخي از شايعترين انواع آن مانند آرتريت روماتوييد و نقرس، عضلات پا را درگير ميکنند.
آرتريت روماتوييد بيشتر عضلات مچ و انگشت پا را تحت تاثير قرار ميدهد و شيوع بيشتري در خانمها بهخصوص در دوران سالمندي دارد. نقرس هم جزو بيماريهايي است که قاعده شست پا را دچار درد و مشکل ميکند. وقتي افراد سالم پاي خود را زمين ميگذارند و ميايستند، وزنشان به طور مساوي در کل کف پايشان تقسيم ميشود، اما افرادي که به بيماريهاي مفصلي (بيماريهاي مفصلي از مچ پا به پايين) مانند آرتريت روماتوييد يا نقرس مبتلا هستند، در اين حالت بيشتر وزن بدنشان را روي قسمتي از پا که دچار تورم يا برجستگي شده است، مياندازند و اين قسمت از پاي آنها به مرور زمان دچار درد و زخم ميشود. به همين دليل پوشيدن جوراب و کفشهاي مناسب براي اين گروه اهميت زيادي دارد. جورابهاي حولهاي که کفي نرمي داشته باشند، از بهترين گزينهها براي سالمندان مبتلا به روماتيسم هستند. با پوشيدن اين جورابها، وقتي پايشان را زمين ميگذارند، احساس سختي کف زمين، حس درد را به آنها منتقل نميکند و همين امر باعث کاهش مقداري از درد آنها ميشود.