فقر و سلامت

 

 

رشد و بالندگي روحي و معنوي بشر به سلامتي او بستگي دارد ، چرا كه يك فرد سالم بهتر از فرد بيمار و ناسالم آرامش دارد تا بشناسد و ايمان آورد فقر بر سلامتي اثر مي گذارد و شخص را از سلامتي محروم مي كند؟ يا اينكه عدم سلامتي باعث فقر می شود ؟ آنچه مسلم است هر دو گزينه (فقر و سلامتي) بر هم اثر مي گذارند واز هم تأثير مي پذيرند

عوارض فقر:

موجب افت آگاهي فردي و اجتماعي مي‌شود فقر سطح آموزش را نه تنها پايين مي‌آورد بلكه ضرورت وجودي و تأثير آن را به حداقل مي‌رساند . امكانات بهداشتي و تغذيه را محدود مي‌كند ، ‌گرسنگي مزمن و آشكار را سبب مي‌شود انحرافات و بزهكاري‌هاي گوناگون را در پي دارد كه بنيان جامعه را دچار تزلزل مي‌كند مرگ و مير كودكان و نوزادان ، پايين بودن سن ازدواج ، جواني جمعيت و بالابودن ميزان زاد و ولد و نيز كوتاهي طول عمر متوسط نه تنها زاده فقر هستند بلكه به نوبه خود در افزايش و گسترش فقر، عامل مؤثري به‌شمار مي‌روند

فقر و سوء تغذيه:

دو عامل اساسي و مهم سوء تغذيه در جوامع ، فقر و بيسوادي هستند. هر چند فقر تنها عامل سوء تغذيه محسوب نمي شود ولي نقش بسيار مهمي در عدم تأمين مواد غذايي ضروري بدن دارد سيري شكم به قيمت كاهش سيري سلولي تثبيت شده است وقتي كسي دچار سوء تغذيه شود مشكلات متعددي از نظر رشد جسمي و ذهني (فكري) براي او بوجود خواهد آمد (بسته به شدت و نوع سوء تغذيه) كه اين مشكلات خود باعث عدم بهره مندي و استفاده ناصحيح و نامناسب از امكانات اجتماع (اگر بطور عادلانه در اختيارش باشد) خواهد شد كه خود به ايجاد يا تشديد فقر می انجامد .

فقر و محيط نامناسب زندگي:

افراد فقير در محيط هاي غير بهداشتي و آلوده تر از ديگران زندگي مي كنند و فقراء از امكانات بهداشتي بهره كمتري مي برند. بعنوان مثال عدم دسترسي فقراء به سرويس بهداشتي مناسب و آب آشاميدني بهداشتي باعث بروز بيماريهاي انگلي در جوامع فقير و كم برخوردار شده كه اين امر خود داراي پيامدهاي ديگر (از جمله افزایش هزينه های درمان ، سوء تغذيه و ... ) می شود كه در ايجاد و تشديد فقر مؤثرند. طبق برآوردهای محققان علوم رفتاری 70% جرائم شهری توسط حاشیه نشینها (که اکثراً از خانواده های محروم و فقیر هستند ) انجام می پذیرد

فقر و محيط نامناسب كار:
کار در محيط هاي بسيار نامناسب و غير استاندارد و غير بهداشتي باعث ایجاد انواع معلوليتها ، مرگ يا از كارافتادگي زودهنگام ، بيماريهاي شغلي ، خستگي بالا و ... می شود
كاركرد فرد به حداقل ممكن مي رسد كه علاوه بر آثار روحي و رواني فردي و خانوادگي ، خود ايجاد كننده يا تشديد كننده فقر و تهيدستي اين افراد می گردد.
فقر و مشكلات رواني :
فقرا از امكانات كمتري برخوردارند و ازطرفي مشكلات و سختي هاي زندگي مجال پرداختن به تربيت خود و فرزندان را از فقرا مي گيرد . جامعه اي كه فقر در آن گسترش می يابد ، فضيلت هاي انساني ضعيف شده ، اضطراب و هيجانات كنترل نشده به سيستم رواني فرد و خانواده لطمه وارد مي كند كه خود باعث بيماريهاي رواني (ضعيف و شديد) خواهد شد . از طرفي اين بيماران رواني از امكانات خود و جامعه كمترين بهره را مي برند و در سراشيبي سقوط قرار گرفته و بر فقر آنان افزوده می شود .
فقر و بيماري:
عدم آموزش صحيح ، مشغله زياد ، محيط نامناسب زندگي و ... فقرا را با بيماريهاي گوناگون جسمي و رواني مواجه می کند كه اكثر اين بيماريها به علت عدم توجه بموقع و همچنين عدم درمان كامل ، بصورت چند بيماري مزمن به همراه هم ظهور پيدا مي كنند ؛ این بیماریها از یک طرف کارکرد(درآمد) فقرا را کاهش می دهند و از طرفی هزینه گزافی را بر ایشان تحمیل می کنند ، كه خود از عوامل مهم ايجاد فقر و تشديد آن در ميان فقرا ست
فقر و شيوه زندگي نامناسب :
شيوه زندگي افراد از مهمترين علت ابتلاي آنان به بيماريها ست . با توجه به مشكلات و معضلاتي كه فقراء با آن مواجه هستند ، شيوه زندگي ايشان با ديگر افراد جامعه متفاوت است
فقر و رشد بي رويه جمعيت:
اولاد زياد و مواليد كنترل نشده از آثار فقر به شمار مي آيد . ازدواج زودهنگام فقرا (بخصوص دختران) و بارداري هاي در سنين پائين و بالا باعث لطمه به سلامت خانواده به خصوص زنان (مادران) و فرزندان (و افزايش هزينه ها و كاهش درآمدها) شده و آشكارا بر ايجاد و شدت فقر اثر مي گذارد . فقراء به علت عدم آموزش مناسب و عدم برخورداري از امكانات بهداشتي و تربيتي ، علاوه بر كثرت اولاد، در تربيت فرزندان سالم و مؤثر در جامعه ، ناموفق بوده و با مشكلات عديده اي دست به گريبان هستند .