پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا می گویند نتایج تحقیقات انجام شده نشان می دهد که ترکیبات موجود در دارچین، دارای تاثیراتی سودمند در تعدیل پاتوژنز بیماری آلزایمر دارد.
بیماری آلزایمر ( alzheimer’s disease ) در اثر از بین رفتن و تحلیل سلولهای عصبی ایجاد میشود. این بیماری دارای سیر پیشرونده بوده، ولی هنوز راه علاجی برای آن پیدا نشده و علت اصلی آن ناشناخته است.
بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظهاست. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت میکند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموختههای اخیر محدود میشود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب میبینند.
سینامالدئید و اپیکاتشین دو ترکیب موجود در دارچین هستند که برای مقابله با آلزایمر مفید است، این ترکیبات از ایجاد تغییرات در سلول های عصبی پیشگیری می کند.
سینامالدئید موجود در دارچین از انباشته شدن پروتئین های از بین برنده سلولها ممانعت میکنند و مانع از ایجاد صدمات اکسیداتیو به سلول می شوند.
افزایش تولید پراکسیدها و رادیکالهای آزاد موجب صدمات اکسیداتیو سلولی میشوند ولی اپیکاتشین موجود در دارچین به عنوان یکی از آنتی اکسیدان های قوی، اکسیداسیون سلولی را فعال کرده و مانع از تخریب سلولهای عصبی میشود.
یک رابطه قوی بین دیابت نوع دو و میزان بروز آلزایمر وجود دارد و مصرف دارچین در تنظیم گلوکز خون و سایر مشکلات مرتبط با آن بسیار سودمند است.
به رغم سودمند بودن مصرف دارچین، پژوهشگران در مورد مصرف بیش از اندازه دارچین در آشپزی هشدار دادهاند.