با افزایش سن تغییراتی در حافظه ایجاد می شود که طبیعی است، اما نشانه های بیماری آلزایمر چیزی بیش از فراموشی های موقتی و ساده می باشند.
افرادی که به آلزایمر دچار می شوند، مشکلاتی را در برقراری ارتباط، یادگیری، تفکر و استدلال تجربه می کنند، این مشکلات بر وضعیت شغلی، فعالیت های اجتماعی و زندگی خانوادگی فرد تاثیر می گذارد.
فهرستی از علائم معمول بیماری تهیه شده است تا به شما کمک نماید تغییراتی را که در اثر بالا رفتن سن در حافظه ایجاد می شود از علائم بیماری آلزایمر افتراق دهید. بین تغییرات معمول حافظه و علائم بیماری مرز مشخص و واضحی وجود ندارد.
اگر فردی دچار تغییراتی در عملکرد و حافظه خود شد بهتر است به پزشک مراجعه نماید. بنابر توصیه انجمن آلزایمر ایران، بهتر است افراد مبتلا به دمانس(خردسودگی) و خانواده هایشان هر چه سریعتر مورد حمایت و مراقبت قرار گیرند و در مورد این بیماری اطلاعاتی کسب کنند.
علائم هشدار دهنده عبارتند از:
1ـ اختلال حافظه
اختلال حافظه، در حدي كه در انجام فعالیتهای روزانه، مشكل ايجاد نماید. افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، اسم همكار و يا شماره تلفن دوستي را فراموش كنند و سپس بخاطر آورند. اما فرد مبتلا به بيماري آلزايمر اغلب مسائل (بويژه مسائلي كه اخیرا اتفاق افتاده) را فراموش می نمايد و هرگز هم بخاطر نمی آورد.
2ـ مشكلات در انجام كارهاي عادي
فرد پر مشغله ممكن است گهگاهي حواسش پرت شود. مثلاً هويجي را كه براي استفاده در کنار غذای اصلی پخته است، بر روي اجاق گاز جا گذارده، تا پايان صرف غذا هم بخاطر نياورد. اما فرد مبتلا به بيماري آلزايمر به تدریج توانائی پخت غذا (به شیوه سابق) را از دست میدهد و گاهی نیز فراموش می كند كه غذا خورده است.
3ـ ضعف بيان
براي همه افراد پيش مي آيد كه در پيدا كردن لغات مناسب دچار مشكل شوند.ولي فرد مبتلا به بيماري آلزايمر گاهي كلمات ساده را از ياد می برد و لغات نامناسب جايگزين می کند،درنتيجه جملات او نامفهوم مي شوند. اشتباهات دستوري و ناتواني دنبال كردن يك موضوع از دیگر نشانه هاست.
4ـ گم كردن زمان و مكان
بطور طبيعي گاهي اوقات ممكن است افراد روزهای هفته، تاریخ روز و يا مقصدشان را فراموش كنند ولي دوباره با تمركز بياد بياورند. فرد مبتلا به بيماري آلزايمر ممكن است در خيابان راه خود را گم كند و نداند كه چگونه به آنجا رفته است و يا نتواند از آنجا راه خانه خود را دوباره پيدا نمايد .
5ـ ضعف يا كاهش قضاوت
ممكن است فرد مبتلا به بيماري عفوني مراجعه به پزشك را به تعويق بياندازند ولي بالاخره اين كار را انجام مي دهد. اما فرد مبتلا به بيماري آلزايمر نه مشكلاتش را درك مي كند و نه مراجعه به پزشك را ضروري مي داند. همچنين اختلال در تصميم گيريهاي ساده (مانند پوشیدن لباس هاي زمستاني در گرماي تابستان) از دیگر علائم هشداردهنده است.
6ـ مشكلات در تفكر ذهني
گاه و بي گاه ممكن است افراد رسيدگي به حساب هاي مالیشان را مشكل بدانند، اما فرد مبتلا به بيماري آلزايمر به تدریج ارقام را فراموش مي كند و نمي داند با آنها چكار كند.
7ـ جابجا گذاشتن اجسام
هر كسي ممكن است كه موقتاً كليد يا كيف پولش را سر جايش نگذارد. ولي فرد مبتلا به بيماري آلزايمر ممكن است اجسام را در جاهاي نامربوط بگذارد، مثلاً گذاشتن اطو در فريزر و يا ساعت مچي در قندان.
8ـ تغييرات در حالات و رفتار
همه ممكن است گهگاهي غمگين و يا بد خلق باشند، اما در فرد مبتلا به بيماري آلزايمر خُلق بيمار ميتواند سريعاً تغيير كند و بي هيچ دليل، آرامش به اشك و خشم تبديل شود.
9ـ تغييرات در شخصيت
به صورت طبیعی ممکن است شخصيت افراد با افزایش سن کمی تغيير نماید، ولي تغییر شخصيت در فرد مبتلا به بيماري آلزايمر مي تواند شدیدتر باشد. اين تغييرات شامل سر در گمی، ترس و بدبينی ، منزوی شدن، بي تفاوتی و یا بروز رفتارهاي نامناسب است.
10ـ از دست دادن انگيزه
بطور طبيعي افراد گاهي از كار خانه، فعاليتهاي شغلی و يا وظايف اجتماعي خسته مي شوند ولي در نهايت و پس از کمی استراحت دوباره انگيزه هاي خود را با می یابند، اما فرد مبتلا به بيماري آلزايمر ممكن است نسبت به وقايع و رويدادهاي محيط زندگي و خانواده اش كاملاً بي تفاوت بنظر آيد.
سایر علائم رفتاري هشدار دهنده:
· عدم توجه به طرز لباس پوشيدن و نظافت شخصي
· عدم توجه بيمار به نتيجۀ كار خود
· مشكوك شدن بي‌دليل نسبت به اطرافيان
· عصباني شدن و پرخاشگري ناگهاني و بي‌دليل كه قبلاً سابقه نداشته است.
· روي آوردن به الكل، موادمخدر يا سيگار و يا بالا بردن بي رويه مصرف آنها
· ناگهان و بدون دليل گوشه گيري و كناره جويي كردن
· كاهش رفت و آمد و مصاحبت با دوستان
· تمايل بيشتر براي صحبت راجع به گذشته‌هاي دور به جاي وقايع اخير
· تغيير در الگوي خواب مانند دير بيدار شدن هنگام صبح يا خوابیدن وسط روز
· افزايش تعداد حوادث در منزل، مانند سوزاندن غذا، روشن گذاشتن گاز، اطو و ...
· غيرمنطقي شدن تفكر
· تصادف هاي بيش از حد با اتومبيل
· نمازخواندن بدون وضو، بدون حجاب، بدون توجه به قبله، يا فراموش كردن تعداد ركعتها
· عدم رعايت آداب اجتماعي و هرگونه تغيير جدي در عادات و رفتارهاي سابق
