پیچ‌خوردگی مشکلات ناتوان کننده‌ای را برای فرد ایجاد می کند و این عارضه معمولاً به هنگام انجام فعالیتهای روزمره یا فعالیتهای ورزشی می‌تواند اتفاق بیفتد.
اگر این پیچ‌خوردگی‌ها درمان مناسب نشوند باعث ناتوانی فرد در انجام فعالیتهای ورزشی و حتی اختلال در فعالیتهای روزمره به همراه درد در حین راه رفتن می‌شوند.
مچ پا از جمله مفاصل تحمل کننده وزن بدن است مکانیسم‌های مختلفی برای پیچ خوردگی مچ پا مطرح است که مهمترین آنها چرخش به داخل و چرخش به خارج است همچنین رباط پا نیز بر اثر پیچ‌خوردگی ممکن است دچار آسیب شود که گاهی به صورت کشیدگی نسبی، پارگی خفیف و پارگی کامل بروز می‌کند که روش درمان برای هر آسیب متفاوت است.
در صورتی که پیچ‌خوردگی شدید و حاد باشد برای درمان آن باید به ضایعات غضروفی همراه،شدت آسیب رباطها و سن بیمار توجه شود.به این ترتیب با توجه به شرایط بیمار، طیفی وسیع از درمان به وسیله بانداژ تا گچگیری و در نهایت عمل جراحی را شامل می شود.
تصمیم گیری در مورد روش درمان باید بر اساس معاینه دقیق توسط جراح استخوان و مفاصل، رادیوگرافی یا در برخی موارد انجام MRI همراه باشد.
اولین اقدام پس از آسیب دیدگی مچ پا، مراجعه به پزشک ارتوپد برای انجام معاینه دقیق،بی حرکت نگه داشتن مچ پا و استفاده از کیسه یخ برای کاهش ورم ایجاد شده است.پس از انجام معاینه توسط پزشک ارتوپد، آسیبهای خفیف تا متوسط که محدود به یک سمت مچ پا هستند معمولاً از طریق بانداژ و گذاشتن کیسه یخ تا 48ساعت درمان می شود و این بانداژ تا دو هفته ادامه می یابد. در طی این دوره بیمار علاوه بر راه رفتن، تمرینات تقویتی مچ پا را نیز به طور مرتب انجام می‌دهد.
حداقل سه ماه برای بازتوانی کامل زمان لازم است که بهتر است زیر نظر یک فیزیوتراپ، تمریناتی در منزل یا محل کار انجام شود.در طول این سه ماه شخص باید از راه رفتن در زمین‌های ناهموار خودداری کنند و از کفشهای ساق دار استفاده شود.
در صورت داشتن اضافه وزن حتماً نسبت به کاهش آن اقدام شود و از ماه دوم حداقل روزی 3 نوبت هربار 5 تا 10 دقیقه بر روی پاشنه و سپس بر روی پنجه راه بروند و زنان نیز از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند تا 3 ماه خودداری کنند.همچنین برای کاهش ورم پا از آویزان کردن پا برای مدت طولانی خودداری کنند و روزی یکبار مچ پا را در آب گرم ماساژ دهند.
