اولين نكته اي كه قبل از حتي روشن كردن خودرو بايد به آن توجه كرد نحوه صحيح نشستن در خودرو است . عدم رعايت اين نكات باعث كاهش توانايي هاي شما، كاهش ديد و خستگي خواهد شد . در رانندگي با يك خودروي شخصي، چه خودرويي كاملا معمولي و چه خودرويي كاملا آماده، صندلي نبايد مانند خودروهاي فرموﻻ وان خوابيده باشد . و يا مانند نسكار فاصله كمي با فرمان داشته باشد . زمانی که شما در شهر رانندگی می کنيد، باید فضای بيشتری برای مانور دست ها داشته باشيد . اما نحوه نشستن در یک خودروی استاندارد برای رانندگی به صورت زیر است : ممكن است فاصله و نحوه قرارگيري پدالها و فرمان كاملا مناسب اندازه و طول پاها و دستان شما نباشد.
ابتدا بر روي صندلي بنشينيد، پشت شما بايد صاف و چسبيده به صندلي باشد و ران و و زير پاها بايد بصورت كامل با صندلي در تماس باشند . هدف از اين كار ايجاد حداكثر سطح تماس بين راننده و صندلي است( فراموش نكنيد اولين وظيفه صندلي اين است كه به شما اجازه ندهد از جاي درست خود خارج شويد ).
در مرحله بعد، بعد از اينكه به درستي بر روي صندلي قرار گرفتيد، دستان خود را دراز كنيد، مچ دستها بايد به راحتي و كامل بر باﻻي فرمان قرار بگيرند . در اين حالت هنگام چرخاندن فرمان آرنجها به شكل و اندازه مناسبي خم مي شوند . هدف از اين حالت نشستن جلوگيري از دراز كردن بيش از اندازه دستها در هنگام چرخاندن فرمان ) تماس شانه ها با صندلي نبايد كم شود(. كشيده شدن بيش از حد دستها باعث خستگي سريع شده و حساسيت و كنترل راننده نسبت به لرزشهاي فرمان را كاهش ميدهد . دقت داشته باشيد برای کاهش فاصله دست تا فرمان باید پشتی صندلی را به حالت عمودی نزدیک کنيد نه اینکه صندلی را جلو بکشيد ( که در این حالت زانوها آزادی بيشتری دارند ).
سومين مرحله نحوه قرار گرفتن پاهاست . اولين چيزي كه بايد بدانيد اين است كه پدال ها را بايد با سينه پا فشار داد . پاها تنها بايد از زانو خم شوند . بنابراين همانند حالت دستها جلوي دراز شدن پا گرفته ميشود . در ضمن زانو ها بايد فاصله مناسبي با غربيلك فرمان داشته باشند تا احتمال آسيب ديدگي در تصادفات كم باشد و چون پاي راست در هنگام ترمز كردن به فضاي بيشتري نياز دارد بايد فاصله زانوي راست با فرمان هم تنظيم شود .
