انسان موجود کنجکاوی است که در مواجهه با هر رویداد و اتفاق جدیدی به دنبال کشف آن است، اما باید مهارت ها و آگاهی های خود را افزایش دهد، چرا که باورهای واقعی درباره پدیده ها متفاوت است و تجربه برخی ازاین کنجکاوی ها به اندازه ای مخرب و ویرانگر است که راه بازگشت ندارد؛ «اعتیاد» یکی از این کنجکاوی ها و البته یک پدیده شوم اجتماعی است. ابتدا باید باورهای نادرست را درباره اعتیاد مواد مخدر شناخت مثلا برخی معتقدند که اگر فردی در مورد تاثیر مواد مخدر «کنجکاو» است، می تواند با یک یا دو بار مصرف متوجه شود که مواد چندان تاثیر جالبی ایجاد نمی کند.برخی معتقدند، «فرد در شرایط خیلی خاص، برای نمونه در شب امتحان یا در مهمانی و آن هم برای یک بار استفاده از مواد مجاز است به شرط آنکه فرد قول بدهد که دیگر تکرار نمی کند! »تجربه نشان داده است که بیشتر افرادی که بعدها به معتادان خیابانی تبدیل شده اند، بار اول در یک مهمانی یا برای فرار از یک شرایط خاص مواد مخدر مصرف کرده اند، بنابراین استفاده از مواد مخدر در هیچ شرایطی و به هیچ دلیلی مجاز نیست.
● اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست
«افرادی که شرایط خانوادگی خوب، شغل مناسب یا تحصیلات بالایی دارند، در صورت یک یا دو بار مصرف مواد مخدر، معتاد نمی شوند. اعتیاد بیشتر برای افرادی است که مشکلات خانوادگی، اجتماعی یا اقتصادی دارند!»
اعتیاد مربوط به یک قشر خاص، سن خاص، جنسیت خاص نیست. هر کس مواد مخدر مصرف کند در خطر تبدیل شدن به یک معتاد قراردارد. بنابراین این یک تصور غلط است که کسی گمان کند مصرف مواد مخدر او را معتاد نمی کند.
«در بین افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند، آن هایی که اراده ضعیف دارند معتاد می شوند، اما افرادی با اراده مصرف خود را کنترل می کنند!» این تصور هم نادرست و یک دام خطرناک برای افراد است. برخی مواد اعتیادآور اراده قوی و ضعیف نمی شناسد و هر کسی حتی با یک بار مصرف آن ها معتاد می شود. باید مراقب باشیم که این دام خطرناک افرادی را که تصور می کنند بااراده تر هستند، بیشتر به کام خود می کشد.
● از روی ظاهر نمی توان تشخیص داد که کسی معتاد است یا معتاد نیست!
برخی تبلیغ های نادرست در گذشته این تصور را ایجاد کرده بود که افراد معتاد فقط کسانی هستند که ظاهر ژولیده دارند و در گوشه خیابان ها زندگی می کنند. در حالی که واقعیت به گونه دیگری است که ممکن است فرد تا مدت ها مواد مصرف کند و ظاهر او تغییر نکند.
● معتادان خیابانی هم اعتیاد را از تفنن شروع می کنند
«اگر از مواد به صورت تفننی استفاده کنید، اما حواستان به علایم و نشانه های اعتیاد باشد می توانید قبل از آنکه دچار بیماری اعتیاد شوید مصرفتان را کنترل کنید!» این باور هم بسیار اشتباه است. هیچ کس از اول نمی خواهد معتاد شود و کسانی که در نهایت به معتادان خیابانی تبدیل می شوند، ابتدا مواد مخدر را به صورت تفننی مصرف کرده اند، زیرا پس از آنکه فرد مواد مخدر را وارد بدن خود می کند در واقع اختیار خود را به مواد می دهد و از آن پس مواد برای او تصمیم می گیرد نه او برای مواد.
● قرص های مارک دار، شگرد سوداگران مرگ برای دام اعتیاد است
باور نادرست دیگر این است که «کپسول های خارجی، قرص های مارک دار و آمپول های بسته بندی شده مواد مخدر یا محرک نیست و اعتیاد ایجاد نمی کند! »تغییر شکل مواد اعتیادآور یکی از شگردهای سوداگران مرگ است. سوداگران مواد مخدر سعی می کنند ظاهر مواد اعتیادآور را سر و سامان بدهند تا راحت تر جوانان را به دام بیندازند. بنابراین مصرف هر نوع قرص یا دارو، با هر ظاهر و هر مارکی فقط با تجویز پزشک مجاز است. همچنین یکی دیگر از ترفندهای تولیدکنندگان و قاچاقچیان مواد مخدر این است که مواد خود را بی خطر و حتی مفید جلوه بدهند. بنابراین نباید به تبلیغ های غیرمجاز اعتماد کنیم، بلکه باید بدانیم هر دارویی می تواند اعتیادآور باشد و مصرف دارو فقط با تجویز پزشک مجاز است!
