تعريف مواد مخدر
تعريف لغوى مواد مخدر - مخدرات يا مخدر از كلمه ( الخدر) گرفته شده كه بمعناي ضعف سستي ، نرمي و ناتواني است همچنان به معناي سردي نيز آمده ، در مجموع معناي ترس، كندي، حيراني، تردد، تنبلي، بي غيرتي و بى همتى را در بر مى گيرد و همه اين صفات در شخص معتاد به مواد مخدر و هرنشه كننده ديگرچه جامد و چه مايع باشد، پيداست.
تعريف اصطلاحي مواد مخدر: در باره مواد مخدر تعريفات زيادى آمده كه بهترين اين تعريف ها اينست:( هر مواد خام يا ساخته شده كه داراى عناصر تحريك كننده يا تسكين دهنده كه در غير موارد طبى يا صنعتى بكار برده شود و استعمال اين مواد شخص را به مداومت و عملي شدن ومعتاد شدن بكشاند و ضررهايش بالاى افراد اجتماع چه از نگاه جسمى يا روحى ويا اجتماعى ظاهر گردد مواد مخدر گفته مى شود) اين تعريف همه انواع و اقسام مواد مخدر موجوده را در عصر حاضر وآنچه در آينده كشف شود در بر مى گيرد.
قاضي محمد حسن حقيار عالم دينى کشور در مورد حکم مواد مخدر از ديدگاه اسلام ميگويد که دين مبين اسلام انسان را به همه خوبى ها و استفاده از هر آنچیزیکه مفيد تمام ميشود امر نموده و از هر آنچيزيكه زيان آور است منع مى نمايد قسميكه در حديث شريف آمده:( به خود و ديگران زيان مرسان) به همين منظور استفاده از مواد مخدر را دين اسلام حرام قرار داده است چون باعث ضرر جسمى و مفاسد زيادى مى شود، و همانطوريكه شراب و سائر مواد نشه آور ضررهاى بى شمارى دارد مواد مخدر نيز باهمه انواع و اقسامش خساره هاى جانى، مالى، اجتماعى و اخلاقى را در پى دارد،زيرا علت و انگيزه در بين هر دويكى مى باشد. به همين منظور دلايل حرام بودن مواد مخدر را كه قرآن كريم و سنت مطهر پيامبر اسلام ص و اجماع امت و قياس بيان نموده خدمت تان ذكر مى نمائيم.
*خداوند مى فرمايد::ترجمه: ( آنهائيكه پيامبر نبى امى- ناخوان- را پيروى مى كنند كه نام او را در نزد خود هم در تورات وهم در انجيل نوشته مى يابند،ايشانرا به معروف يعنى پسنديده امر مى كند و ايشان را از منكر يعنى ناپسند باز مى دارد، وبراى شان چيزهاى پاك را حلال مى گرداند و براى شان چيزهاى پليد را حرام مى سازد وبارهاى سنگين شان، و طوقى را كه برگردن شان است برمى دارد).
علما ازآيه مباركه فوق اين اصل مسلم را استنباط نموده اند كه هر چيز خوب و پاكيزه مباح وهر چيزپليد و خبيث حرام مى باشد. پس اگر ما مواد مخدر را زير اين اصل قرار دهيم آيا انسان عاقل وهوشيار چنين خواهد گفت كه اين مواد مخدر خوب و پاك و مباح است ؟ گمان نكنم كه شخصى چنين بگويد، بلكه همه مردمان عاقل متفق به پليدى و حرام بودن مواد مخدر هستند چون ضررها وزيانهاى بى شمار در آن نهفته است كه به همه هويدا و آشكار است.
*خداوند مى فرمايد: ترجمه: (اى مومنان! زمانيكه نشه هستيد به نماز نزديك مشويد تا هر آنچه را مى گوئيد بدانيد ).البقرة: ٢١٩
همچنان در جاى ديگر مى فرمايد ترجمه:(از تو در باره شراب و قمار مى پرسند، بگو در آنها براى مردم گناه بزرگ و منفعت هاى است، و گناه آن از نفع آن بزرگتر است).
خداوند در سورة المائدة در اية ٩١ مى فرمايد : ترجمه :(أى مومنان! شراب ، قمار، سنگ هاى نصب شده براى پرستش و بخت آزمائى به وسيله تيرها پليد است از كردار شيطان بنابراين از آن دورى كنيد تا باشد كه رستگار شويد،بى گمان شيطان مى خواهد تا به وسيله شراب و قمار دشمنى و نفرت را ميان شما ايجاد كند، و شما را از ذكر خداوند و از نماز باز دارد،پس آيا شما ازين اعمال ناشايسته اجتناب نميكنيد؟!).
در آيات فوق كه خداوند شراب را به تدريج را برانسان حرام قرارداده ،زيان هاى گوناگون آنرا نيز بيان نموده است و كلمه ( خمر) يعني شراب به معناى پنهان و پوشش مى باشد(عقل را مى پوشاند) پس همين خواص بلكه بالاتر از آن در مواد مخدر وجود دارد.
شيخ الإسلام ابن تيميه: مى فرمايد:استعمال مقدار کمی چرس نزد اغلب علماء مانند باقى مواد نشه حرام است وفرقى بين اشياى نشه آور از لحاظ اينكه خوردنى يا نوشيدنى جامد و يا مايع باشد وجود ندارد).
از عبدالله بن عمر روايت است كه پيامبر فرموده است :( هر چيز نشه كننده شراب است، و هر شراب حرام است ) همچنان در يک حديث شريف ديگر آمده است ، *- از جابر بن عبدالله روايت شده كه پيامبر خدا فرموده اند: (آنچه مقدار زيادش نشه نمايد، پس مقدار كم آن نيز حرام است ).
احاديث بالا به صراحت شراب وهر نشه آور ديگر را حرام قرار داده است ، و مواد مخدر نيز مانند ساير اشياى نشه آور داخل اين حكم بوده بلكه در هلاك نمودن واز بين بردن انسان به مراتب بلندتر از آنهاست.
علاميه ابن حجر: در فتح الباري چنين می فرماید:(بدون قيد، علما از فرموده پيامبر ص( هرنشه آورحرام است) استنباط نموده اند که هرآنچه نشه آور است ، اگر چه آشاميدنى هم نباشد، حرام است، پس چرس و غيره درين حكم داخل است)
يک تن از علماء دين عظيم آبادى در کتاب عون المعبود چنين نقل مى كند:( بعيد نخواهد بود كه در حرام بودن چرس و بنگ و هر آنچه كه باعث سستى و زوال عقل مى شود ، از اين حديث دليل گرفت چون سبب وعلت - بى هوشى- در همه يكى است).
اجماع امت را بر حرام بودن مواد مخدر و هر آنچه كه سبب بى هوشى ، مستى و نشه مى شود چه مايع باشد يا جامد، علماي ذیل تاکید می نمایند ،امثال شيخ الإسلام ابن تيميه:، زركشي :، عظيم آبادي:، ابن حجرالهيتمي:، خطابي: ، عراقي:،قرافي: وغیره وكسيكه آنرا حلال بداند كافراست، وامامان چهار مذهب بخاطر نبودن اين مواد در عصر شان ابراز نظر نكرده اند.
*- در استعمال مواد مخدر تجاوز بالاى نيازمندى هاى پنجگانه كه اسلام در راه حفظ و نگهبانى آنها با همه وسايل و امكانات كوشيده است ( حفاظت از دين ،جان ،نسل ،مال ، عقل ) و تجاوز بالاي هر يك از اين نيازمندى ها را جنايت بسا بزرگ خوانده و بخاطر حفظ و نگهداشت فرد و جامعه مجازات شديدى را بر جنايت كاران اين نيازمندى ها وضع نموده است.
*- مواد مخدر بالاى فرد و جامعه تاثيرات بد و خطرناكى ،از لحاظ دينى،صحى، اقتصادى،امنى و روانى دارد ،پس همچو ضررهاى ناشى از مواد مخدر در ذات خودش براى منع و سرزنش استعمال كننده آن كافيست.
*- مواد مخدرمانند شراب مسلمان را از ذكر خداوند و از نماز باز مى دارد ،مواد مخدرمراه با بى هوشى و نشه ، سستى كسالت و ضعف را به بارآورده كه شايد ساعت ها طول بكشد.
خداوند در سوة المائدة در ايه ٩١ مى فرمايد، ترجمه:(بي گمان شيطان مى خواهد تا به وسيله شراب و قمار دشمنى و نفرت را ميان شما ايجاد كند و شما را از ذكر خدا و از نماز باز دارد،پس آيا شما ازين اعمال ناشايسته اجتناب نمى كنيد؟!)
استعمال مواد مخدر راه را براى جرايم و جنايات بزرگ هموار نموده و معتاد را به ارتكاب جريمه و جنايت مى كشاند، شخص معتاد به مواد مخدر بخاطر بدست آوردن اين مواد جانش را در خطر مرگ انداخته همه سختى ها را متحمل ميشود و اگر ناچار آيد دست به غارت، دزدي و قتل خواهد زد،بررسى و تحقيقات زيادى كه با بعضى زندانيان صورت گرفته است تأييد و تصديق كننده آنچه گفتيم مى باشد.
حكم زراعت و تجارت مواد مخدر
زراعت مواد مخدر و تجارت آن، با وجود انگيزه هاى مختلفش حرام است، زيرا ضرر و زيان آن بالاى فرد و جامعه بطور مستقيم تاثير مى نمايد ،در عين زمان همكارى با تجاوز فساد و پخش فرومايگى و همدستى با جنايت كاران و مجرمين مى باشد خداوند چنين مى فرمايد: ترجمه: ( ودر نيكو كارى و پرهيزگارى يكديگر را كمك كنيد و در گناه وظلم كمك ننمائيد).
و در سنت پيامبر بزرگ اسلام دلايل مشخص و مستندى مبنى برحرام بودن خريد و فروش شراب وارد شده منجلمه آنچه از جابر رضي الله عنه روايت است كه رسول الله eفرموده اند:( به تاكيد خداوند فروش شراب لاشه مردار،خنزير -خوك- و بت ها را حرام نموده است).متفق عليه.
دلايل واضح مبنى بر آنكه خداوند استفاده و منفعت از هر آنچه حرام است منع نموده وجود دارد، پس خريد و فروش ،و استفاده از پول آنرا نيز حرام قرار داده است ،از ابوهريره رضي الله عنه روايت است كه پيامبر بزرگ اسلام فرموده اند: ( خداوند يهود را هلاك كند، كه چربى را بر ايشان حرام نمود سپس آنرا فروختند و از پولش استفاده نمودند).متفق عليه.
پس نظر به دلايلى كه ذكر شدبه طور آشكار براى ما ثابت مى شود كه هر آن چيزيكه داراى خواص بى هوش كننده و نشه آور- خمر- باشد حرام است ومواد مخدر نيز داراى چنين صفات بوده،مثل شراب خريد و فروش آن ممنوع و حرام مى باشد.
پس هر آنچیزی را كه خداوند حرام نموده است و از خريد و فروش آن منع نموده بدیهی است كه تجارت با مواد مخدر نيز داخل اين حكم است پس واضح مى شود كه تجارت بامواد مخدر و پيشه گرفتن و بدست آوردن فايده بوسیله آن حرام است، خداوند در مورد بدست آوردن مال از راه هاى نامشروع چنين مي فرمايد: ترجمه : (و مال هاى خود را در بين خويش به ناحق مخوريد) در مورد بدست آوردن مال از راه هاى نامشروع و ناحق علماى تفسير چنين اموال را به دو دسته تقسيم نموده اند:
*- بدست آوردن مال از راه ظلم،( دزدى ،خيانت،غارت) و هر آنچه كه سرانجامش به اين كارهاى نا شايسته مي كشاند.
*- بدست آوردن مال از راه هايكه منع قرار داده شده است مثل بدست آوردن مال از راه قمار و پيمان و قرار دادهاى نامشروع وحرام مثل سودگرفتن، و فروش آنچه كه خداوند منفعت بردن از آن را حرام قرار داده است،مثل شراب و هر چيزيكه مثل شراب باشد مانند مواد مخدر ،پس بدست آوردن مال از راه هاى كه ذكر شد همه حرام بوده ،اگر چه با توافق و رضايت هر دو طرف صورت گرفته باشد.
كسب و منفعت از راه تجارت و زراعت مواد مخدر نظربه حديث شريف ذيل حرام مى باشد. پيامبرمي فرمايد:( به تاكيد هرگاه خداوند چيزى را حرام نمايد،پول آنرا نيز حرام قرار مى دهد).
همينطور كشت و زراعت مواد مخدر ناجايز وحرام مى باشد چون اين كار باعث ترويج مواد مخدر بين اقشار جامعه شده در نتيجه خشم و غضب خداوند را ببار مى آورد و درعين وقت كسيكه آنرا كشت مى نمايد به مبتلا شدن و معتاد شدن و رواج يافتن اين مواد مهلك در بين مردم رضايت دارد،ومعلوم است رضايت و خشنودى در گناه ،گناه شمرده مى شود.
