چگونه به افراد بي كار و بي انگيزه روحيه بدهيم؟
چگونه
س: دوست 30 ساله اي دارم که هر جا به سراغ کار مي رود جوابش مي کنند، مدتي است که بيکار و بسيار بي حوصله و افسرده است خواهش مي کنم راهنمايي ام کنيد که چطور به او اميد به زندگي بدهم.
مشاور: آلا شريفي: متأسفانه مدت هاست که موضوع بيکاري جوانان نقل بسياري از محافل خانوادگي و اجتماعي شده است اما آيا واقعا نبود فرصت هاي شغلي کافي دليل اصلي بيکاري جوانان ماست؟
به ياد دارم که چندي پيش يکي از دوستانم از من انتقاد مي کرد که چرا مي گويي فرصت هاي شغلي بسيارند در حالي که من مدتي است به دنبال کار مي گردم و موفق به يافتن شغل مورد نظرم نشدم. آن روز من به او قول دادم که از داخل نيازمندي هاي روزنامه کار مناسبي برايش بيابم. وقتي کار مورد نظر را يافتم دوستم اعتراض کرد که «مانند اين شغلي که تو پيشنهاد مي دهي من بارها ديده ام اما من شغلي به مراتب راحت تر و پردرآمدتر مي خواهم.» اين قبيل بهانه جويي ها شايد علت بخش قابل توجهي از ناکامي ها در زمينه يافتن شغل مناسب براي جوانان باشد.
علت اصلي را بيابيد
بر همين اساس به شما توصيه مي کنم که قبل از هر اقدامي علت اصلي که منجر به ناکامي دوستتان در يافتن کار مورد نظرش شده است را شناسايي کنيد تا پس از آن بتوانيد با آگاهي و اطلاعات بيشتري دوستتان را راهنمايي کنيد. به عنوان مثال بايد به اين سوالات پاسخ داد که دوست شما به چه علتي کار مناسب خود را نمي يابد؟ چه توقعات و ايده آل هايي دارد؟ آيا به اندازه کافي براي مشاغلي که انتخاب کرده است مهارت و تجربه دارد؟
واقع بين باشيم
در بسياري از موارد فردي که به تازگي از دانشگاه فارغ التحصيل شده و هيچ سابقه کاري ندارد دوست دارد از همان ابتدا مديريت يکي از بخش هاي اداره اي را بر عهده بگيرد که اگر چه با تحصيلات او سازگار است و چه بسا که حتي توانمندي ذاتي نيز در اين زمينه داشته باشد اما به علت نداشتن تجربه کافي، بديهي به نظر مي رسد که مسئوليت اين کار را به او نسپارند. اگر به اين نتيجه رسيديد که مشکل از بالا بودن سطح توقعات اوست بهتر است به او کمک کنيد تا کمي واقع بينانه تر به مسئله کاريابي نگاه کند و در زمينه مورد علاقه خود به ميزان کافي تجربه کسب کند و با کسب مهارت هاي جديد شانس خود را براي بهدست گرفتن فرصت هاي مناسب بالا ببرد.
نااميد نشويم
اي کاش کمي بيشتر توضيح مي داديد که رشته دوستتان چيست و در چه زمينه اي فعاليت مي کند و چه مهارت هايي دارد تا بهتر مي توانستم راهنمايي تان کنم.بسياري از ما جوانان زماني که به يک شرکت خصوصي موفق مراجعه مي کنيم و مديران و کارکنان آن را مي بينيم با خود مي انديشيم که چرا ما نبايد در چنين موقعيتي قرار مي گرفتيم. حتي برخي اوقات به اين نتيجه مي رسيم که هوش و استعداد ما بسيار بيشتر از اين افراد است.اين غبطه ها ممکن است تا جايي در ما رسوخ کند که منجر به افسردگي و احساس ناکامي شديد در ما شود.اگر دوست شما در چنين شرايطي قرار دارد بايد او را با دست يافتن به موفقيت هايي هر چند کوچک اما ملموس دلگرم کنيد و به او انگيزه بدهيد.
اهداف کوتاه مدت تعيين کنيم
براي اين کار با او به گفت وگو بنشينيد و از آرزوهايتان براي هم بگوييد. سپس با کنکاش در آرزوهايش اهدافي را براي رسيدن به آن آرزوها مشخص کنيد. در بسياري از مواقع اين اهداف آنقدر دور به نظر مي رسند که دست يافتن به آن ها محال به نظر مي رسد و فکر کردن به آن ها نيز ما را در احساس ناکامي شديدي فرو مي برد.
براي دوري از اين احساس و عملي کردن اين اهداف بهتر است چندين هدف مياني قابل دسترس تر اما در عين حال به هم پيوسته براي او تعريف کنيد. در مرحله بعد مي توانيد اين اهداف مياني را دوباره به چند زيرهدف تقسيم بندي کنيد. با اين کار به اهدافي مي رسيد که با تلاشي چندماهه مي توان آن ها را محقق کرد و در راستاي رسيدن به آن هدف بزرگ و تحقق آرزوها گام برداشت.اين هدف کوتاه مدت مي تواند ادامه تحصيلات، کارآموزي براي يک حرفه و يا حتي رفتن بر سر کاري باشد که تا ديروز آن را مناسب خودمان نمي دانستيم.با اين کار در واقع شما براي دوستتان يک برنامه ريزي استراتژيک ساده انجام داده ايد که براي رسيدن به اجزاي آن انگيزه کافي خواهد داشت و او را از وضعيت فعلي خارج خواهد کرد.
ايجاد انگيزه و اميد
اما براي اينکه به دوستتان اميد زندگي بدهيد هميشه چند نکته به ظاهر ساده اما مهم را به او ياد آوري کنيد؛ مثلاً استعداد ها و توانمندي هاي خدادادي اش که با کمک گرفتن از آنها مي تواند راه هاي جديد و تازه اي را امتحان کند و يا موفقيت هاي بزرگ و کوچکي که تا کنون بهدست آورده را به او ياد آور شويد و او را تشويق کنيد که باز هم مي تواند موفقيت هاي ديگري در زندگي بهدست بياورد.
مطلب ديگري که بايد به او يادآوري کنيد نعمت سلامتي و جواني است که هر دو فرصتي بي نظير را براي حرکت به سوي پيشرفت به او خواهد داد.دقت داشته باشيد در شرايطي که دوستتان در آن قرار دارد هيچ گاه او را به خاطر کارهاي انجام نداده سرزنش نکنيد و همواره سعي کنيد در صحبت هايي که با اوداريد از افعال مثبت و انگيزشي استفاده کنيد.