مروری بر اخبار مرتبط با حوزه اعتیاد در طول هفته گذشته، نتایج هولناکی را پیش روی افکار عمومی جامعه ایرانی قرار می دهد. «گرایش به ماده مخدر صنعتی شیشه» و آمار بالای اعتیاد به «کراک» به عنوان دو خبر تکان دهنده در هفته گذشته، ضمن اینکه نگرانی گسترده فعالین اجتماعی - مدنی را به دنبال آورده است، این پرسش اساسی را در پیش روی افکار عمومی قرار داده است که چگونه با وجود روش های مختلف و گاهی متفاوت، مبارزه با مواد مخدر، گرایش جوانان با این بلای خانمان سوز نه تنها کاهش نیافته که حتی شکل متنوع تری نیز به خود گرفته است؟
با مروری بر میزان مصرف مواد مخدر در تهران و شهرستان ها از یکسو و میزان کشفیات مواد مخدر، حدود 2 تن برآورد روزانه آن، از سوی دیگر، به این نتیجه ساده اما منطقی می رسیم که روش های امتحان شده در حوزه مبارزه با مواد مخدر نه تنها جوابگوی این نیاز نبوده، سهل است حتی بعضا بر میزان اعتیاد جامعه نیز افزوده است و جوانان بیشتری را به کام آلودگی کشانده است; برای بررسی این موضوع ضروری است تا به میزان پژوهش های انجام شده برای انتخاب «بهترین راه مبارزه» توجه خاص مبذول داشته شود اما دریغ و صد افسوس که تعداد پژوهش های انجام شده و مورد توجه قرارگرفته شاید به تعداد انگشتان یک دست نیز نرسند زیرا از یکسو برخی از مقامات ارشد مسوول در این حوزه در خیلی از موارد از امر پژوهش غافلند و از سوی دیگر اراده خاصی برای آزمودن روش های کمتر مورد توجه قرار گرفته وجود ندارد و اینگونه می شود که ما همه روزه شاهد پرپر شدن جمعی از جوانانمان در اثر ابتلا به این بلای خانمان سوز هستیم. واقعیت اینجاست که اعمال فشار و خشونت های روانی که تاکنون و در مواجهه با معتادان جامعه روا داشته شده است، نتیجه عکس داده اند و از همین رو به نظر می رسد ضمن الزام به سپردن مسوولیت ترک اعتیاد به تشکل های غیردولتی فعال در این حوزه، ارائه الگوی تازه ای از رفتار همراه با مهر و عطوفت با این قشر از جامعه نیز ضرورتی است انکار ناپذیر که رعایت آن بر هر فردی واجب است; اگر همگان معتاد را قربانی شرایط ناهنجار اجتماعی ببینند که وی را به این حال و روز انداخته است، دیگر با وی مانند مجرم رفتار نخواهند کرد بلکه تلاش خواهند کرد تا با ارائه مشاوره های جسمی و روانی لازم، ضمن فراهم آوردن زمینه بازگشت وی به روند زندگی سالم و طبیعی انرژی های فراوان ذخیره شده در وی را نیز آزاد سازند تا او نیز پس از گذار از مرحله تعیین کننده ترک اعتیاد، کار و تلاش برای ساختن آینده ای بهتر را برای خود و خانواده اش در پیش گیرد. امید که چنین شود...
